تداوم کوچ اجباری و غصب سرزمینها!

این بار قوش تپه و درزاب: ترک تباران ازبک و ترکمن!

قوش تپه و درزاب منطقه‌ای ازبک و ترکمن نشین و از ترک تباران کشور هستند که صاحبان اصلی سرزمینشان با تاریخچه طولانی اند. این دو ولسوالی بخشی از ولایت جوزجان است و همسایه فاریاب و سرپل. افتخارات تاریخی برای کشور دارند. مردمی آرام و مالدار و زراعت پیشه اند. در اواخر حاکمیت جمهوریت غنی احمدزی بلای داعش بر سرشان فرود آمد و به جرم همراهی دولت اموالی و مواشی شان را بردند. بیش از پنج هزار گوسفند را به همراه شبانانشان داعشیان ربودند و مردم را تهدید به ترک منطقه کردند. مردم به دولت وقت دادخواهی کردند، اما حاکمیت کابل توجه خاصی نکرد تا اینکه بخشی از مردم آواره شدند. اما بعد از حاکمیت طالبان، اولین کاری که صورت گرفت تمام ابزارها و ادوات جنگی این منطقه به جای دیگر منتقل شد و مردم خلع سلاح شدند و اینک بعد از چهار ماه حاکمیت طالبان با هجوم کوچیان پشتون تبار مواجه شدند که ادعای سرزمینهای شان را دارند.
نمی‌دانم که در این کشور چه می‌گذرد و چه طرح‌هایی در حال اجراست؟ هم حاکمیت تباری به اصطلاح جمهوریت دموکراسی و هم طالبان یک پلان را علیه مردم غیر پشتون تعقیب میکنند. بعد آمدن کوچی و ادعای سرزمین ازبکها و ترکمنها، اینک طالبان مسلح به حمایت کوچیان آمده و بعد از لت و کوب ریش سفیدان و نمایندگان مردم، از همه خواسته اند که منطقه را ترک کنند! تراکتورها و ابزار کشاورزی این مردم را به زور اسلحه تصرف کرده اند.
این کوچ اجباری که بعد از کوچ اجباری هزاره ها در ولایت دایکندی، شهر مزارشریف و تاجیک‌ها در ولایت پنجشیر و تخار و بدخشان، صورت می‌گیرد.
اکنون این کوچ اجباری در مناطق قوش تپه، نوآباد، قریه کپه زار در حال اجراست.
قریه ترکمن قولو مربوط درزاب نیز شامل این کوچ اجباری شده است که پنج‌هزار خانوار را شامل می‌گردد.
در این بیشتر خواهم نوشت. جنایاتی که داعش و طالبان در درزاب و قوش تپه کرده اند و می‌کنند.

علی اکبر فیاض