تجربه تاریخ

هرشب ستاره ای به زمین میکشند و باز
این آسمان غم زده غرق ستاره هاست

کشتارهای هدفمند، خطرناک که هزینه سنگینی برای ملت دارد : کامپین ترور شخصیتهای خارج از حکومت، نخبگان واقعی و میهن پرست مردم ما وارد مرحله حادی شده است. چنین وضعیتی معمولآ درآخرین مرحله قبل از سقوط و فرو رفتن در گرداب حوادث مهارنشدنی دولتهای پوشالی بوجود میآید یا که نیروهای شورشی، که مدعی و امید به قدرت رسیدن را دارند، انسانهای حامی قانون و دموکراسی را ترور و یا تشویق به ترک کشور مینمایند.

در برابر این تجربه تاریخی که افغانستان از آن مبرا نیست، امکان برخی نقشه های کوتاه مدت اداره شکست خورده ای ترامپ که میل دارد به کمک مجلس سنا و ارتش اقدامهایی کند که اداره بعدی جوبایدن را در مقابل عملیات انجام شده قرار بدهد. ترس از اینکه اسرائیل و امریکا با استفاده از کشورهای عربی خلیچ فارس، قبل از ترک ترامپ از قصر سفید به یک حمله نظامی علیه ایران دست بزند روز بروز بالا میرود، ورود زیردریایی های امریکا و برای اولین بار در تاریخ زیردریایی اسرائیل به خلیچ فارس و حضور هواپیماهای بمب افگن B۵۲ این ترس را بالا میبرد .مسافرت وزیر دفاع امریکا، فرمانده کل نیروهای نظامی آن کشور، فرمانده سنتکام ( نیروهای نزامی امریکا در منطقه و کلیچ فارس) طی وند روز به کابل، ترس تحولات بزرگ و غیر مترقبه در منطقه را افزایش میدهد که ممکن به نفع مردم افغانستان نباشد. آیا هدف این مسافرت های نظامی بخشی از پلان امریکا علیه ایران از جبهه شرق است ؟

به هر صورت ، هر چه باشد هر روز خاموش کردن ستاره های مقاومت مدنی علیه جبر و فساد اداره اشرف غنی درد آور است. گریه و زاری و تقدیم تسلیت تا به کی. چند جوان آگاه دیگر ترور شوند تا نیروهای مدنی و سیاسی ملی و مترقی آگاه، منسجم، متشکل و حتا در صورت لزوم مسلح و مخفی شوند و در جستجوی راه بدیل در برابر حکومت فاسد دست نشانده و بدیل آن برای امریکا یعنی طالبان، برآیند.
راه دیگری وجود دارد ؟
منتظرید که دیگر ستاره ای در آسمان نباشد ؟

دکتر کریم پاکزاد