به بهانه هشت ثور

جهاد افغانستان علیه شوروی، جلو انحراف تفریط در اسلام را گرفت، الگوی ارزشی جامعه را حفظ کرد و مانع تغییر فرهنگی به سبک کشورهای آسیای میانه شد اما متاسفانه خودش دچار انحراف افراط در اسلام گردید و نوع دیگری از تغییر فرهنگی دوامدار را وارد کرد.
از میانه دهه شصت دیدیم که جهاد تبدیل به سیستم آشوب شد، نزاع های هویتی بیشتری ایجاد کرد و به سوی شاخه ای تر شدن رفت.
حوادث پسا جهاد نشان داد که این خاک بیش از آن حد که مردخیز و مردپرور است نامردخیز و نامردپرور می باشد.
تعدادی از مدعیان جهاد؛ گرفتار استدراج، توحش و تجمل شدند و شماری از این دسته که زنده اند اکنون اندک باوری به آرمان های نخستین خود ندارند.
برغم تغییر در اهداف و جهت جهاد؛ مبارزان و مجاهدان راستین راه آزادی، استقلال و ستیز با ظلم و ستم؛ و شهدایی که سر بر این پیمان دادند، حق بزرگی بر ملت ما دارند.
شاید مهمترین معیار تشخیص مبارزان از نامبارزان، جنگ داخلی باشد. کسانی که وارد جنگ های درون تنظمیمی دهه شصت نشدند و در جنگ های داخلی کابل نیز ورود نکردند، اندازه نگهدار بودند و سلاح بر زمین گذاشتند.

شجاع حسین محسنی