برای طالبان، وزنه کدام یک سنگین تر است؟ آمریکا یا همسایگان؟!

وزاری خارجه هند و روسیه در ملاقات با یکدیگر گفته اند که طالبان، به تعهدات خود نسبت به این کشورها عمل نکرده‌اند.

شاید مهم‌ترین پرسشی که پیدا شود اینست که مگر طالبان، به غیر از آمریکا، به کس دیگری هم تعهدی داده بودند؟

آمریکا و طالبان، توافق نامه ای رسمی در دوحه امضا کردند.
براساس همان توافق نامه، آمریکا، جغرافیای افغانستان را با میلیاردها دالر تجهیزات فوق پیش رفته نظامی در اختیار طالبان قرار داد و پس از آن نیز، به صورت هفتگی مبالغ کلانی پول نقد (تا این لحظه چیزی قریب به دو میلیارد داار پول نقد) به طالبان تحویل می‌دهد و از نظر استخباراتی، همکاری‌های وسیعی با این گروه به ویژه در زمینه سرکوب مخالفان دارد.

از آن سو، طالبان تعهد داده اند که تمام منافع آمریکا در افغانستان و منطقه را تأمین کنند و از هر اقدامی که خلاف منافع آمریکا باشد، خود داری کنند. این تعهد، شامل همکاری‌های منطقه ای با کشورهای همسایه همچون روسیه و ایران و هند نیز می‌شود.

آنچه که روشن است اینست که تا این لحظه، هم طالبان و هم آمریکا، به تعهداتی که نسبت به هم داشته اند، عمل کرده اند.

حال، همسایگان بگویند که طالبان، دقیقاً چه تعهدی به همسایگان داده اند و این تعهدات، بر اساس چه سندی، ضمانت اجرایی پیدا کرده؟

اینکه چند فرمانده محلی طالبان، قول هایی شفاهی به برخی کشورها داده باشند، قطعا به اندازه معاهده ای که در قطر میان آمریکا و طالبان امضا شد، جدی گرفته نمی‌شود.

همچنین باید پرسید که آیا کشورهای همسایه‌ها، قادرند برابر با خدماتی که آمریکا برای طالبان ارایه داده (جغرافیا+تسلیحات+پول نقد+ حمایت های سیاسی و استخباراتی)، از این گروه حمایت کنند تا کفه ترازوی انتخاب، به سمت آنها سنگینی کند نه آمریکا؟

سبد احمد موسوی مبلغ