همان‌هایی که زندگی را در افغانستان جهنم ساخته‌اند، حالا در پی جهنم ساختن زندگی مهاجرین در ایران هستند. کورکورانه به ساز این‌ها نرقصید. به این هموطن محترم فقط بگویید که “مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان.”
در این روزگار خاموش سازی این آتش فتنه و تأکید بر دوستی دو ملت در عین توجه به مشکلات ظرورت بی‌چون و چرا دارد.
افغانستان هیچ‌گاهی از “دولت ملی” برخوردار نبوده است. آنچه در افغانستان وجود داشته، “شبه دولت” بوده، نه دولت.
اسلام سیاسی و سرکوب‌گر اینک در کشور، منبع اعظم سختی‌ها و مشکلات است. حکومتی اسلامی، در قبال مو و ریش مردم خود را مسئول می‌داند؛ اما در قبال نان و گرسنگی مردم خود را مسئول نمی‌داند.
من واقعاً نمیفهمم چرا ما همیشه از دنیا طلبکاریم. از آمریکا طلبکاریم که چرا آمد و باز چرا رفت؟ از ایران طلبکاریم. از پاکستان طلبکاریم. از عربستان و اروپا و کانادا و استرالیا طلبکاریم.
شبکه هایی قدرتمند در حال وایرال کردن خبرهایی هستند که یا از ریشه دروغ اند یا اینکه مربوط به زمان های خیلی دورند.
پیکر حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمد اصلانی، شهید سوم ماه مبارک رمضان در حرم مطهر رضوی، بر دوشِ هزاران نفر از ملیت‌های مختلف تا حرم مطهر امام مهربانی‌ها تشییع و در صحن جمهوری اسلامی در جوار شهیدانِ عاشورای سال ۱۳۷۳ حرم رضوی، به خاک سپرده شد.
گرچه دشمنان ارزش‌های انسانی و اسلامی با شیطنت‌ها و جنایت‌های برنامه‌ریزی شده، همواره درپی برهم زدن روابط ملت‌ها و کشورهای هم فرهنگ بودند و هستند، اما گاهی چنان دچار حماقت می‌شوند که با عملکرد و دستان خودشان به باتلاق فضاحت و رسوایی گرفتار شده باعث همبستگی و همدلی بیش از پیش ملت‌ها و کشورهای هم فرهنگ می‌شوند.
پس اعلام آشتی ملی باید اجماع ملی و گفتمان ملی، برای خروج از بحران، ایجاد شود. تشکیل دولت موقت فراگیر، می‌تواند، نخستین گام برای خروج از بحران، برگشت اوضاع به حالت عادی و رسیدن به انتخابات باشد.
بدون شک عده ای از افراد و گروه های نفاق افکن برای کسب منافع شان از ابزارهای نفرت پراکنی و تفرقه افکنی بین برادران مهاجر و انصار، تشیع و تسنن سود می جویند.