اینجا ظلم آباد است! در این جغرافیا نه تنها کرامت و شرافت و حیات انسان ارزش ندارد، بلکه اساسی ترین و عمیق مفاهیم ارزشی انسانی هم چون “عدالت” ، “آزادی”، “برابری”، “حقوق بشر”، “انتخابات” و…. در سیستم جبارانه و غاصبانه قربانی و مسخ می گردد.
در این روزها گزارش‌ها و حرف و حدیثهايى وجود دارند مبنى بر اينكه ولايت پكتيا منطقه‌ى صلح اعلام گردد، به اين معنا كه اين ولايت منطقه مشترك براى حكومت و طالبان باشد؛ تا دو طرف متخاصم در كنار هم، همزيستى مسالمت‌آميز را تجربه کرده و اين تجربه را به تدريج در ساير شهرها و كل كشور تعميم دهند.
با مراجعه به سایت کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان، لیست ابتدایی نامزدهای ولایت کابل را به صورت مختصر بررسی کردم. پستی را که سفیرمحترم افغانستان در رم، وحید عمر در این زمینه نوشته بودند را هم مطالعه نمودم.
دیربازی است که روند خزنده اقتدارگرایی و خودکامگی؛ آغازشده و آهنگ آن به‌صدا درآمده‌است. این روند هرچند دارای جزر و مد است؛ اما برای تحقق رؤیاهای خود پیگیر است و امواج آن هرروز بلندتر‌می‌شود.
آنگاه که سیاست و سیاست‌مدار در جامعه مقدس می‌شود؛ انتقاد و بیان مشکلات بغاوت و بازی با ارزش‌ها تلقی می‌گردد.
هفته گذشته براى اولين بار، كشور به مدت سه روز، زندگی بدون جنگ و خشونت را تجربه كرد. ابتدا از طرف حكومت از بيست و هفت رمضان تا پنجم عيد، به طور يك جانبه با طالبان اعلام آتش بس شد. و تعدادی از زندانیان طالبان نیز با فرمان رئیس جمهور آزاد گردیدند. طالبان نيز سه روز عيد را آتش بس اعلام كردند و به درخواست حكومت پاسخ مثبت دادند.
شب گذشته دشمنان صلح و برادری و امنیت کشور دست به جنایتی دیگر آلودند. آقای شیخ جعفرتوکلی یکی از روحانیون خوش فکر و اعتدال گرا و فعال عرصه فرهنگ و رسانه و جامعه در ولایت هرات بدست عناصر سیه دل به شهادت رسید.
مدرنیته و تکنالوژی مدرن فرایند بی‌مانند و تحول عظیم است. این تحول، چه به‌شکل سخت‌افزارانه و چه بگونه‌ای نرم‌افزارانه، فراگیرنده، توقف‌ناپذیر، غیر قابل بازگشت، عمیق و بنیادین است و با شدت و ضعفی، بنیان ساختارهای فکری کهن را فرو می‌ریزد و ابزارهای جدید زندگی، ذائقه‌ها را تغییر می‌دهند و در رقابت خیره‌کننده و نابرابر، ابزارهای کهنه را از گردونه رقابت خارج می‌کند.
در روزهای گذشته صدها تن از اعضای طالبان با بیرق های این گروه به شهرهای مختلف کشور آمدند و با مردم و برخی از مسئولان عکس های سلفی گرفتند. این موضوع باعث شد تا در بین مردم نگرانی هایی به وجود آید که در ذیل به آن اشاره شده است.
صلح نیاز مبرم مردم افغانستان است. چهل سال است که این مردم، با تحمل رنج‌های فراوان و رنجور و خسته، به‌دنبال روزنه صلح در این کشور می‌باشند؛ تا در سایه درخت آرامش‌بخش صلح، نفس بکشند؛ اما صلح، با اهتزاز و جولان‌گری پرچم طالبان صلح نیست، سراب است.