با اعلام رسمی ترامپ مبنی بر خروج آمریکا از توافق هسته ای برجام و امضای فرمان اجرای تحریم های اقتصادی در بالاترین سطح آن؛ متحدان آمریکا نیزاز موضع ایران و پایبندی این کشور به توافق نامه مذکور حمایت کردند.
امریکا از برجام خارج شد و رئیس جمهور این کشور، سخنان خصمانه و خارج از عرفی دیپلماتیک علیه ایران بهزبان راند؛ وی توافقنامه برجام را پوسیده خواند و خاطر نشان کرد که بالاترین سطحی از تحریمها را به اجرا خواهد گذاشت. اما اتحادیه اروپا، از برجام حمایت کرد و پایبندی خود را بهبرجام اعلام کرد و قولداد که در کنار ایران باقی خواهد ماند.
بعد از جنجال های اخیر در مورد توزیع تذکره های برقی و درج واژه افغان در آن، که با واکنش های زیادی در جامعه روبرو بوده است. تعدادی از سیاستمداران از جمله پدرام خواهان تغییر نام افغانستان به خراسان شده است. در نوشته زیر شرح ماجرای تغییر اسم خراسان به افغانستان به رشته تحریر در آمده است.
شب گذشته سخنان رئیس جمهور را شنیدم که از گسترش فقر و ناامنی شکایت داشت و آن را مایه شرم خواند؛ همین طور وزیر داخله از بیسوادی بالای پنجاه درصد افسران و پولیس و ترس از مقابله با زورمندان داخل حکومت و پارلمان سخن میگفت؛ رئیس امنیت ملی از همسایهها شکایت داشت که چرا بجای همکاری، مخالفین ما را حمایت میکنند؛ و وزیر دفاع از کمبود نیروی دفاعی و کمبود امکانات گله داشت و…..
دنبالهرو هیچ کس و یا گروه سیاسی خاص نیستم، آنچه را در اینجا شریک میسازم، دیدگاه شخصی خودم است. درعین حالیکه ضرورت توزیع شناسنامههای جدید را درک میکنم و هیچ مشکلی با واژهها هم ندارم.
در ارتباط با آغاز توزیع شناسنامه الکترونیکی به وسیله رئیس جمهور حکومت وحدت ملی و مخالفت ریاست اجرائی حکومت وحدت ملی، بار دیگر تنش های سیاسی اوج گرفته است.
در دیگرجوامع طرح موضوعات ملی سبب همگرایی و کاهش تقابل میگردد؛ اما در جامعه ما از زمانهای دور تاکنون، طرح موضوعات ملی موجب افزایش تنش و تقابل درجامعه گردیده است.
اول هفته گذشته تعدادی از شهروندان هزاره غزنى، به مدير ثبت احوال نفوس آن ولايت اعتراض داشتند كه از توزيع شناسنامه به شهروندان هزاره تبار آن ولايت امتناع مى ورزد. اين شهروندان اعتراض داشتند كه امير محمد احمدزى مدير ثبت احوال نفوس غزنى به آنان گفته است: هزارهها نزد من رسميت ندارند. آنان بايد از همان جايى كه آمدهاند، شناسنامه دريافت كنند!
مردم افغانستان با همکاری جامعهی جهانی طی بیش از یکونیم دههی گذشته برای ایجاد حاکمیت قانون، دموکراسی، آزادی، عدالت و برابری، قدمهای مٶثر و قابل توجهی را برداشته است.
فرزندان رئیس جمهور غنی در امریکا هستند، فرزندان داکتر عبدالله رئیس اجرائیه در هند هستند، فرزندان حنیف اتمر در لندن تشریف دارند، فرزندان بیشتر مقامات در ایران و پاکستان و کشورهای مختلف جهان به آرامی زندگی می کنند، برای اینها فرزندان دیگران نمی تواند مهم تلقی شود چون می دانند خانواده های خودشان در امنیت کامل به سر می برند.