بیستم ژانویه مصادف با سی و دومین سالروز درگذشت «خانعبدالغفارخان» از رهبران معاصر جامعه پشتونهای پاکستان و افغانستان است. این جامعه در پنج قرن اخیر، شاهد سه حرکت اصلاحی بود که اگر به پیروزی میرسید، اکنون شاهد نارسایی از نوع افراطگرایی در بین پشتونها نبودیم.
تا این لحظه، از سوی کاخ نشینان کابل نیز هیچ موضع مشخص و صریحی در مورد مجیب الرحمن دیده یا شنیده نشد و اگر کسی اظهار نظری کرده، خیلی با ایما و اشاره و احتیاط سخنگفته که مبادا خاطر مولانا مکدر نشود.
مولوی مجیب الرحمن انصاری با تشکیل حکومت خصوصی افراط گرایی و نادیده گرفتن حاکمیت قانون و حکومت مرکزی با اهانت علنی به مذهب تشیُّع و حقوق زنان در واقع با یک تیر دو نشان را هدف گرفته اند.
موضوع اسلام خواهی وتطبیق شریعت بسیار واضح و روشن است، اما در کش قوس این موضوع چهره های پنهان عریان شد ، دین گریزان ودین ستیزان فرصت طلبانه علیه اسلام و مقدسات تازیدند.
هر از چندگاهی جامعه افغانستان شاهد تولد پدیده های نا متعارف در عرصه های گوناگون سیاسی، فرهنگی ، اجتماعی و حتی اقتصادی است. اکنون این پرسش مطرح می شود که چرا در جامعه ما رفتار نامتعارف بیشتر مورد توجه قرار میگیرد؟
فاکتور های شخصیتی او، وی را به سوژه ای برای برنامه های تلوزیونی و ماشین جاده صاف کنی برای عربستان بدل کرده است. مثل او به مثابه انبار مهماتی که هر لحظه، انتظار انفجار او را باید داشت