اتحاد آمریکا و هند علیه چین
سفر دونالد ترامپ به هند از جهات مختلف قابل تحلیل است. نخست این که این سفر، شروع دور جدید مناسبات آمریکا و هند از زمان روی کار آمدن ترامپ است.
سفر دونالد ترامپ به هند از جهات مختلف قابل تحلیل است. نخست این که این سفر، شروع دور جدید مناسبات آمریکا و هند از زمان روی کار آمدن ترامپ است.
درصداقت، آیینه ای بود قدنما. دربصیرت، چراغ گَیسی بود درمسجد قریه ها و در زلالی روح، رودخانه ای بود همواره جاری در دیارِما. “سیدعبدالحمید سجادی”، زیباترین فصل یک رویداد در زندگی سیاسی جامعه ی خود بود.
کرونای تاریخی و سیاسی که معجونی از ویروسهای کشنده جهل، تعصب، تمامیت خواهی، برتری جویی، بیباوری به خود، بیاعتمادی به همدیگر، عدم پذیرش تکثر اجتماعی، فرهنگی، قومی، زبانی وسیاسی، پرهیز از مدارا، عقب ماندگی فرهنگی و اجتماعی، فقر و بیکاری و….میباشد، بیمهابا “بودن” کنونی و “شدن” آینده ما را هدف قرار داده است، و جهش وار به پیش میرود.
ظهور چین به عنوان یک رقیب نیرومند اقتصادی و ژئوپلیتیک برای آمریکا به دغدغه اصلی واشنگتن تبدیل شده است.
نمیدانم داکتر عبدالله این شب و روزها در چه فکری است و این همه شور و هیجان و بیزاری از وضع موجود را چه گونه تفسیر میکند. اما واقع این است که او در آستانه یک فرصت تاریخی قرار گرفته است. او میتواند تاریخ ساز شود و یک صفحه جدیدی را در تاریخ افغانستان باز کند.
دور از ذهن نخواهد بود که در نظم جدید و دوره گذار پس از دست یابی به صلح، طالبان نقش کلیدی در ساختار سیاست و قدرت داشته باشند.
با درک اهمیت زبان و طبیعتا جایگاه و نقش زبان مادری در رشد فرهنگی و پویایی هویت جامعه ها و شکو فایی عواطف انسانی، مسئولیت و رویکرد دولت ها و فعالیت نهادهای مربوط، کاملا روشن می شود.
قرار است با جمعی از دوستانم که این یادداشت را مطالعه میکنند، سفر دور و درازی پا به پای زبان فارسی از افغانستان تا سیلان داشته باشم.
آنچه ما در حوزه تمدن فارسی، با آن روبرو هستیم، تعدد زبانها نیست بلکه تفاوت لهجههاست.
هنوز این درک در افغانستان وجود ندارد که باید پارسی را پاس داشت؛ چون میراث مشترک شهروندان این سرزمین است.