مطلبی در شبکه‌های اجتماعی مبنی بر اینکه کتابی ۴۰ سال پیش شیوع ویروس کرونا را پیشگویی کرده بود، دست به دست می‌شود. گفته می‌شد کتابی با عنوان «چشمان تاریکی» در سال ۱۹۸۱ شیوع این ویروس را پیش‌بینی کرده است و حتی از شهر ووهان به عنوان مرکز اصلی شیوع نام می‌برد.
یک رسانه عرب زبان از مخمصه سخت و انزوایی که رئیس جمهور ترکیه در ماجراجویی خود در سوریه بدان گرفتار شده پرده برداشته و به عدم تمایل غرب و ناتو برای کمک به اردوغان پرداخته است.
نشت چنین اطلاعاتی در مورد شهروندان اسرائیلی و امکان ارتباط آن به فعالیت‌هایی که در خارج از اسرائیل انجام می‌شود، برای جامعه اطلاعاتی یک فاجعه خواهد بود.
راه قرون وسطایی، که از دوران مرگ سیاه به ارث رسیده است وحشیانه است: مرزها را ببندید ، کشتی ها را قرنطینه کنید ، شهروندان را در شهرهای شیوع بیماری وحشت زده منزوی کنید.
امروز روز تاریخی نیست. روز تهوع‌آور برای تحقیر یک ملت است. برای مراسم امضای توافقنامه صلح، میان امریکا و طالبان در قطر، نمایندگان بیش از ۳۰ کشور و سازمان گردهم می‌آیند؛ اما نماینده‌ای از نظام و حکومت افغانستان وجود ندارد.
توافق آمریکا با طالبان با توجه به اینکه طرف اصلی صلح یعنی مردم افغانستان از محتوای توافقنامه خبری ندارند و در کل غائب اند، بیش از هر چیز شبیه معامله قرن است که میان اسرائیل و ترامپ امضا شد و طرف اصلی معامله که مردم فلسطین باشد، غائب بودند.
اگر صلح طالبان با امریکا به یک گفتگوى انتقادى میان ما و طالبان بینجامد و ما با استفاده از قدرت دولتى و جامعه مدنى و با استفاده از تکنیکهاى و سیع جهان مدرن برای مبارزه مدنی با یک جریان و تفکر قرون وسطایی، بتوانیم این گروه را در چارچوب نظام جمهورى قرار دهیم، موفقیت بزرگ تاریخى را به دست خواهیم آورد.
به نظر می‌رسد عدم مذاکره فعلی طالبان با غنی یک امر صوری است تا واقعی؛ زیرا خلیلزادی که طالبان تروریست اما هم نژاد خود را به این جایگاه رسانده است، غنی روی کار آمده را یک شبه و لحظه‌ای کنار نخواهد گذاشت. بنابراین، غنی و خلیلزاد اگر باهم مجری صلح آمریکایی نباشند حد اقل تفاهم خودمانی دارند.
رجب طیب اردغان دولت هندوستان را به مسلمان‌کشی متهم کرده و گفته‌است که چنین ستم‌ها و کشتارها را علیه مسلمانان، از یاد نمی‌برد؛ اما خود خم به ابرو نمی‌آورد که به مدت نه سال است که از خطرناک‌ترین آدم‌کش‌ها و گروه‌های افراطی در سوریه حمایت کرده‌است.
در تعریف تفکر سیستمی گفته شده است که وقتی مجری در یک سیستم دولتی یا خصوصی راهکاری برای حل یک چالش و مشکل ارائه می‌کند، باید مطمئن باشد که سایر بخش‌ها و اجزای سیستم، به آن پاسخ مثبت می‌دهند.