
سراب اخراج
صدای پای آمریکا در بگرام و شورابک، بلندتر از هر زمان دیگری به گوش میرسد.
صدای پای آمریکا در بگرام و شورابک، بلندتر از هر زمان دیگری به گوش میرسد.
اگر پشتونها میخواهند با پشتون والی، مردم افغانستان را تابع خود نمایند، تنها راه ایستادگی در برابر آنها، فارسی والی است
در ماههای اخیر، اسپانیا با موجی تازه و بیسابقه از مهاجران مواجه شده که مسیر رسیدنشان به اروپا، دیگر نه از طریق دروازههای کلاسیک مدیترانه، بلکه از راهی دورتر، خطرناکتر و مرگبارتر یعنی جزایر قناری میگذرد.
داستان «خر برفت و خر برفت» مولانا را شاید بیشتر دوستان خوانده یا شنیده باشند.
در میان تمام بحرانهایی که تمدن غرب با آن دستوپنجه نرم میکند، شاید هیچیک به اندازه بحران فرزندآوری، ماهیت وجودی اروپا را به چالش نکشیده است. درحالیکه سیاستمداران اروپایی همچنان درگیر مسائل انرژی، مهاجرت، جنگ اوکراین، و تنظیم هوش مصنوعیاند، یک روند خزنده اما عمیق و تمدنسوز، در تار و پود جوامعشان رسوخ کرده: کاهش بیسابقه و مزمن نرخ زاد و ولد.
در حالی که اغلب نگاهها به رقابت چین و آمریکا در حوزه هوش مصنوعی دوخته شده، یک نبرد خاموش و پیچیدهتر در غرب در حال شکلگیری است: آمریکا، مهد فناوری و سرمایه، در برابر اروپایی که داعیهدار اخلاق و قانونمداری است. این نبرد، نه با توپ و تانک، که با کُد، مقررات و ارزشهای تمدنی پیش میرود.
سفر احمد مسعود به مشهد و دیدارهای گستردهاش با مقامات ایرانی، آن هم پس از ماهها غیبت رسانهای و سپس سفر فوری ملا امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان به تهران و دیدارش با چهرههایی چون پزشکیان، رئیس جمهور، بهوضوح نشانههایی از یک «تعادلسازی» دیپلماتیک از سوی ایران دارد.
رییس جمهور آمریکا، پس از ملاقات با احمد الشرع در عربستان سعودی، تحریم های وضع شده علیه سوریه را لغو کرد همچنان که مدتی پیش، جوایز چند ده میلیونی دلاری دستگیری رهبران طالبان را لغو کرده بود.
همانطور که انتظار میرفت، جنگ میان هند و پاکستان، پیش از آنکه به مراحل غیر قابل کنترل برسد، با مداخله رییس جمهور آمریکا به آتش بس منجر شد.
تنشهای اخیر بین هند و پاکستان، با حاشیههایی نیز همراه است. فضای حاکم بر شبکههای اجتماعی و رسانههای افغانستان، تمایل آشکار بیشتر افغانستانیها به هند را نشان میدهد. سوال این دست که پاکستان یک کشور مسلمان و مردم افغانستان هم مسلمان هستند. از بُعد اعتقادی ملت افغانستان باید از پاکستان حمایت کنند اما حقیقت، چیز دیگری میگوید. در عین حال اگر حق همسایگی و سایر مشترکات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی پاکستان و افغانستان را هم در نظر بگیریم، مردم افغانستان با پاکستان باید همسو باشند اما عملاً چنین نیست.