حکومت افغانستان که به دلایل واضح پُشت‌اش از حمایت‌های مردمی خالی شده، در برابر طالبان عقب‌نشینی دیگری‌را انجام داد و باز هم«جام زهر نوشید». یعنی«اعلامیه مشترک دولت افغانستان با امریکا و ناتو» و همچنین اعلامیه«لویه جرگه مشورتی صلح» در برابر توافقنامه طالبان با امریکا نا چل گردیدند.
بعید نیست که در کنفرانس جینوا نیز از آدرس اعتبار مردم و به نام مردم و با آجندای عرضه خدمات و تامین رفاه برای مردم (مثلا برق رسانی)، پولهای قابل ملاحظه ای حاصل شود که مثل میلیاردها دالر دزدی شده، فقط رقم مبالغ دزدی شده مقامات را کلانتر کند و دیگر هیچ.
ما را و دولتِ ما را چه شده است که دیگران از همین منابع انسانی ما، رزمندگانِ مؤمن و با انگیزه و داعش‌کُش تربیت می‌کند و اهریمنِ داعش را با نیروی ایمان و بازوان آنها به زباله‌دان تاریخ می‌فرستد؛ اما دولتِ ما با در اختیار داشتنِ چهل میلیون تن از همان منابع انسانی، در دفاع از پایتخت خود نیز ناتوان است؟!
در حال حاضر اجماع و هم‌گرایی حکومت و تشکل‌های سیاسی و نهادهای مدنی افغانستان ضرورتی است که جبهه‌ی جمهوریت را در برابر دسایس پیچیده‌ی داخلی و خارجی توانایی می‌بخشد و از فرصت‌سوزی‌های افزون‌تر جلو می‌گیرد.
شیوع پاندمی کرونا در سراسر جهان، مشکلات اقتصادی عدیده‌ای در کسب‌وکارهای خُرد و کلان ایجاد کرد. زیرا برای جلوگیری از انتقال ویروس می‌بایست از فعالیت‌های تجمعی جلوگیری و مراکز اقتصادی را محدود کرد. مساله‌ای که به توقف برخی فعالیت‌های تولیدی و تجاری و به‌تبع آن، افزایش بیکاران انجامید.
اینک تقریبا برای همه روشن شده‌است که خلیلزاد؛ به گفته ترامپ “شیاد” چه کلاه کلان را برسر حکومت افغانستان گذاشته و چه خیانت بزرگی را مرتکب شده‌است.
می گویند اعلام کرده که مردم افغانستان غمگین ترین مردم جهان است. من می گویم عجب مردم دیوانه است این مردم، باید خوشحال ترین مردم جهان باشد. به چند دلیل …
پس از درگذشت آیت الله صمدی، شرح و بسط، توصیف و تمجید، و تاسف و تاثرهای شدید و گسترده ای در صفحات اجتماعی به نشر رسیده است؛ البته این موضوع تنها شامل حال مرحوم آیت الله صمدی نمی شود، درمورد دیگر شخصیت ها نیز چنین بوده است و با تاسف این عرف جامعه شده است.
مهم ترین نتیجۀ سفر، امضای توافقنامه میان آنها بود که اشرف غنی و عمران خان در این سند بر سر دیدگاه مشترک خود در مورد صلح افغانستان و منطقه و همکاری دوطرف برای تامین صلح و توسعۀ اقتصادی و بازگشت مهاجرین افغانستان از پاکستان توافق کردند.
سفر عمران خان جز بیانگر نگرانی پاکستان و پیگیری همان سیاست‌های دوگانه گذشته برای زمین زدن دوباره کل افغانستان بویژه اقوام همیشه محروم چیزی دیگری نخواهد بود.