برای اولین بار کسی پیدا شده است که در برابر مافیای قدرت و ثروت که به‌نام فرماندهان جهادی، کمک‌های جامعه جهانی و سرمایه‌ی ملی را غارت و برای خودشان قصرها، شهرک‌ها و کندک‌های نظامی ساخته‌اند، ایستاد شده است تا جلو قانون‌شکنی آن‌ها را بگیرد.
تروریسم هنوز هم یک تهدید جدی برای مردم جهان است و تحمل تروریسم باعث از بین رفتن نظم جهانی و به بار آمدن مصیبت برای مردم جهان می شود. جامعه جهانی باید متحد و یکصدا همه اقدامات تروریستی، از جمله تروریسم دولتی را محکوم و به طور مشترک مخالفت را بر هرگونه اقدام خطرناک و تنش زا در خاورمیانه اعلام کند.
داکتر اشرف غنی هم برای تقویت حکومت خود با حکمتیار توافق کرد و باید منتظر بود که با چه سرانجامی مواجه خواهد گشت !
پایان دادن به جنگ داخلی خون بار افغانستان همواره با طفره رفتن های فراوان همراه بوده است. علی رغم مذاکرات صلح طالبان با دولت افغانستان در دوحه جنگ نیز به صورت فزاینده ای ادامه می یابد.
طی ۲۰ سال گذشته جهان افغانستان را یاری کرد تا ما حکومت‌داری را یاد بگیریم، دموکراسی را تمرین کنیم، به وحدت ملی در عین تکثر خرده‌فرهنگ‌ها اهتمام بورزیم و جزیره‌های پاره‌پاره‌ی قومی و مذهبی و محلی را در دایره‌ی کلان‌تر و فراگیرتری به‌نام ملت-دولت قرار دهیم اما دریغا دریغ که از پس این آزمون بزرگ برنیامدیم!
ترور فخری زاده دانشمند ایرانی، گمانه زنی های بی شماری را موجب شده است. در مجموع می توان گفت اسرایل در پشت پرده این ترور بوده است. اما سخن در این است که اسرایل چطور یک چنین کار ابلهانه را انجام میدهد؟
بررسی‌های انجام شده در خصوص میزان آسیب تروریسم در کشورهایی که بیشترین ضرر را از این بحران متحمل شده‌اند، نشان داد که افغانستان با از دست دادن نزدیک به ۱۷درصد از تولید ناخالص داخلی خود در سال ۲۰۱۹، بیشترین آسیب را دیده است.
ترور دانشمند هسته ای ایران (و احتمال حملات آتی) می تواند موضع گیری ایران و تلاش های گروه بایدن را برای احیای دیپلماسی دشوار و پیچیده کند.
پرسش اصلی این است که آیا امریکایی ها و اروپایی ها با قربانی کردن ریاست جمهوری اشرف غنی در برابر موافقت احتمالی طالبان به حکومت بعدی، هیچ تعهد و تضمینی برای ثبات سیاسی و ادامۀ دولت داری در افغانستان خواهند داشت؟
در چند ماه گذشته، اکثر حاکمان کشورهای عربی، توافق نامه با اسرائیل را امضا کردند و آن را نشانه صلح و حمایت از فلسطینی ها خواندند.