با اذعان به اهمیت دیپلماسی برای تهران و واشنگتن، باید گفت: این یک لحظه بسیار حساس در روابط آمریکا و ایران است که در آن امکان دارد فرصتی برای حذف جنگ از معادله و یافتن یک راه حل دیپلماتیک حداقلی برای منازعات وجود داشته باشد.
چند روزیست که مدعیان روشنفکری جلوههای گوناگون یک فرهنگ و یک تاریخ را در قالب بیگانه انگاری غیر منطقی در تقابل هم قرار میدهند و با این کار عامدانه یا ناآگاهانه، در برابر برخی جلوههای یک فرهنگ ایستاده ادای مبارزه با فرهنگ بیگانه را در میآورند.
چند روزی است که برخی مدعیان روشنفکری با اتخاذ رویکرد یک بام و دو هوا یا رویکرد تناقض آمیز، علیه چادر به نام مبارزه با فرنگ بیگانه داد سخن داده قلم میزنند و از لباسهای پنجابی به نام فرهنگ هزارگی حمایت میکنند.
به نظر میرسد ادعای دموکراتها و تیم جو بایدن در پیگیری ارزشهای لیبرالدموکراسی و حقوقبشری از یکسو و تلاش برای جلوگیری از توسعه نفوذ رقبای جهانی در آمریکای لاتین از سوی دیگر، دو چالش جدی آمریکا در مواجهه با دولتهای منتقد و حتی متحد در آمریکای لاتین خواهد بود.
چگونه می توانیم امیدوارباشیم مذاکره ای که با ابتکار و حمایت سیاسی، مالی و تدارکاتی امریکایی ها و عرب ها با سناریوی از قبل طراحی شده و آن هم در هتل های مجلل سازمان یافته است، به صلحی واقعی و پایدار دست یابیم، صلحی که درآن کرامت انسانی قربانی سیاست نشود و درد و آلام مردم موردمعامله قرار نگیرد؟ چرا؟
از آن جایی که سران این احزاب بییال و دم تاکنون هیچ اهداف مهمی جز حذف یکدیگر و دست گدایی دراز نمودن پیش دیگران نداشتند، از این گونه جلسات کاری ساخته نیست؛ چه جلساتی از این دست توسط وحدتیهای چند پارچه برگزار شود، چه توسط اعضای حراست و یا احزاب دیگر.
مگر وقت آن نرسیده که اختلافات شخصی، جاه و قدرت طلبی را کنار بگذارید و روی یک نظم، یک تشکیلات، مجمع، سازمان، حزب … هر چه مینامید گرد هم آئید، با برنامه و بشکل واحد عمل کنید.
حال جای این سوال از این کافرشناسان به اصطلاح طالب، باقی است که ای عالی جنابان طالب ! آیا شما همراه کافران متجاوز (آمریکائیها!!!) توافق نمودیدکه فقط ملت مومن ومسلمان کشور خودرا قتل عام کنید؟!!! ومثل آب خوردن سرهایشان را بریده بدنهایشان را در مسیر شاهراهها به نمایش بگذارید؟!!!