بحران و فاجعه در افغانستان

هنگامی که بحران و فاجعه از حد خاصی بگذرد،دیگر توجه چندانی جلب نمی کند و مردم آنرا به عنوان بخشی از تقدیر و سرنوشت تاریخی سرزمین خود می پذیرند؛ و به آن به چشم حادثه ای طبیعی نگاه می کنند.بخش بزرگی از مردم افغانستان فاجعه را به عنوان سهم جدایی ناپذیری از زندگی خود پذیرفته و با آن کنار آمده اند.

عده ای که توان ترک کشور را دارند، از این مملکت میروند. عده ای که منافع اقتصادی، سیاسی و شغلی شان ایجاب می کند تا دوره ای را در این خاک بمانند،بعدا عزم رفتن می کنند.

عده ای هم که در کمپ ها یا کشورها مهاجر شدند، وضعیت آشفته داخل،به روند پیشرفت پرونده های اقامتی شان کمک می کند. و عده ای بسیاری دیگر از مردم در داخل که نه پای رفتن دارند و نه اعتماد به سرانجام اعتراضهای خیابانی ؛ وضعیت نابسامان را پذیرفته اند و به اینکه چه عاقبتی در انتظارشان هست؛ با ناامیدی و کورسویی از امید به روزمره گی های زندگی شان در کنار این انتحارها و انفجارها ادامه می دهند.

دکتر بتول سید حیدری