با دل شکسته چه کنیم؟

فرض کنید که پهلوی شکسته مسلم نیست(آنهم فقط فرض کنید آنهم به دلیل مماشات با عوامی که فکر می کنند کتاب می خوانند)، با دل شکسته چه می کنید؟ با حرمتی که شکسته شد چه می کنید؟ آیا این را هم انکار می کنید؟

یک پهلوی شکسته هیچگاه نمی تواند زنی جوان را تا حد مرگ از پای درآورد، اما دلی شکسته که غم و اندوهی عظیم را با خود حمل می کند نه تنها زنی جوان بلکه مردان مرد و دلیران میدان جنگ را هم از پای درمی آورد.

شهادت مسلم است چه به ضربتی که خوشایند این زشت خویان است و به جسم و پهلو وارد شده باشد و چه به ضربتی عظیم تر که به جان و روح وارد شده باشد و این خزندگان بی استعداد و بی درد با درک آن میلیونها سال نوری فاصله دارند.

روبه صفتان زشت خو از قاعده ی دل چه می دانند، آنها چه می دانند که درس عشق در دفتر نباشد. همانهایی که از عقده های نارسیسیستی تا حد مرگ رنج می برند و خود نمی دانند.
احمق، آنچه را که به چشم نبیند افسانه می پندارد.

خلیل صدرا