انتخاب بین بد و بدتر: تغییر یا حفظ وضعیت؟

هرچند همگان برعدم شفافیت و تقلب و ضعف مدیریتی کمیسیون مستقل انتخابات و … واقفند و نسبت به حکومت و روند انتخابات بی اعتماد شده اند؛ اما باید به این نکته توجه داشت که ادامه ی وضعیت موجود نیز برای مردم غیرقابل تحمل است.

وضعیتی که ناامنی بیداد می کند وتصور هر روزه ی انتحار و مرگ؛ حتی در ذهن کودکان این سرزمین حک شده است! پس از گذشت بیش از ۳ سال از عمر حکومت هنوز وزارت خانه ها بدلیل اختلافات درون حکومتی توسط سرپرست ها اداره می شود.

نمایندگان در پارلمان سومین سال غیرقانونی ماموریت خود را سپری می کنند و اکثر نمایندگان بی کفایت به جای ارایه طرح و قانون جهت بهبود وضعیت حکومت و زندگی مردم؛ برای تامین آینده و دوره ی خانه نشینی خود در زد و بندهای تیمی پارلمانی؛ از خاطر پُرکردن جیب های سیری ناپذیرشان نقشه می ریزند. جوانان تحصیل کرده ی بیکار؛ سرخورده تر از همیشه راه های فرار از واقعیت ها را درپیش می گیرند و…

با چنین وضعیتی آیا بهتر نیست به جای آنکه در حاشیه؛ گوشه نشینی اختیار کنیم و تماشاگر غارت و جنایت باشیم؛ به میدان بیاییم و وضعیت را ولو اندک تغییردهیم؟

داکتر زکیه عادلی