امنیت خریدنی/ آپشنی که طالبان عرضه می‌کنند

عطاءالله صادق شاغاسی به عنوان نسخه علی البدل زلمی خلیلزاد در اداره طالبان، دقیقا میداند که چگونه ، لحیه جنبانان جامعه شیعه و هزاره را با دادن وعده چاکلت (نه دادن خود چاکلت)، استحمار کند.

او با زیرکی تمام، در دو سال گذشته، مجموعه‌های شیعی-هزا گی فعال در کابل را، گرد خود چرخانده و طوری با آنها بازی کرده است که سطح مطالبات آنها را از ادعای مشارکت در تصمیم گیریها و رسمیت یافتن مذهب و فقه جعفری، به تامین امنیت عزاداری سید و سالار شهیدان در ماه محرم تنزل داده است.

در ابتدای سلطه طالبان، طی یادداشتی گفته بودم که روند مطالبه گری جربان ها و شخصیت های شیعی-هزارگی از طالبان در حد فاجعه است و اکنون، آن فاجعه، عملا واقعیت پیدا کرده است.

تامین امنیت اتباع یک کشور، وظیفه بدیهی و قهری یک حکومت است (حتی اگر آن حکومت نامشروع و غیر قانونی باشد) و نمی‌تواند آن را به عنوان یک آپشن اضافی، به بخشی از مردم، بفروشد.

شیعیان افغانستان با همراهی و همدلی احناف، در قرن های متمادی، بر سیدالشهدا علیه‌السلام اقامه عزا کرده اند و همیشه هم، حکومت‌ها، خود را موظف به تامین امنیت ان مجالس می‌دانسته اند.

در دوران جمهوریت، به دلیل ضعف نهادهای امنیتی در تامین امنیت، جلساتی میان نمایندگان مردم با مسئولین نهادهای امنیتی برگزار می‌شد تا از ظرفیت نیروهای مردمی نیز برای تامین بهتر امنیت استفاده شود.

این جلسات، به این معنا نبود که حکومت، خود را مکلف به تامین امنیت نداند و مردم از حکومت بخواهند تا امنیت عزاداران محفوظ باشد.

اما آنچه که اکنون بر سر ما آمده اینست که از اداره طالبان متوقع هستیم تا تامین امنیت را به عنوان یک امتیاز، به ما بفروشد.

هرچند که از همان ابتدا هم معلوم بود که تعامل با طالبان راه به جایی نمی‌برد و این گروه، وقعی به خواسته های مردم نخواهد گذاشت، اما آنچه که قرار بود از رهگذر تعامل با طالبان به دست آید، مطالبات کلیدی و اساسی همچون داشتن نقش موثر در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها بود نه آنچه که جزو وظایف بدیهی و طبیعی حکومت هاست.

تننزل سطح مطالبات شیعیان از طالبان، ثمره کم عمقی فهم متولیان از یک سو و درگیر شدن آنها در رقابت های بچه گانه درونی از سوی دیگر است تا جایی که صرف ملاقات با یک مقام طالبان در ذیل عنایت صادق شاغاسی را نیز یک امتیاز برای خود تلقی می‌کنند و آن را به رخ مجموعه‌های رقیب می‌کشند.

مادامیکه حماقت بر ما مسلط باشد، نباید توقع داشته باشیم که اوضاع مان از این، بهتر شود.

سید احمد موسوی مبلغ