افغانستان کشور صلح های ناپایدار

حملات و مداخلات خارجی ها و وطن فروشی برخی از داخل، در طول تاریخ افغانستان، سبب جنگها و صلحهای نا پایدار بوده اند.

۱. در پشت سه جنگ افغان و انگلیس صلح متزلزل بوده است.

۲. خط دیورند نطفه نامشروع صلح و معاهده عبدالرحمانی است.

۳. صلح نا پایدار ژنو، حکومت ملوک الطوایفی، قومیِ مجاهدین و سرسپردگی به ریاض، اسلام آباد و… را رقم زد.

۴. پس از صلح ژنو نجیب، حکمتیار، دوستم، مسعود، ربانی، مجددی و… هرکدام خود را حاکم بلامنازع کشور میدانستند.

۵. صلح معیوب ژنو باعث تقویت حکمتیار، ربانی و… شده و حقوق اقوام هزاره، ازبک و… به شدت پایمال شد، این امر موجب جنگهای حزبی، قومی، نژادی و… گردید.

۶. همین صلح های معیوب، بین احزاب و اقوام درگیر جنگ ادامه یافت(با دخالت خارجی و منافقت داخلی).

۷. به دلیل ادامه نزاعها، نا امنی و نبود صلح پایدار، نطفه نامشروع طالب تروریست، توسط خارجی ها تقویت و فربه شد.

۸. پس از سالها جنگ، در نشست صلح معیوبِ بن، طالب تروریست را از صفحه روزگار محو، برای ما دموکراسی و آزادی هدیه آوردند، ما تا کنون سرمست از باده ی دموکراسی به همه چیز خود تاختیم و باختیم.

۹. در صلح معیوبِ قطر، خارجی ها و برخی داخلی ها، طالب تروریست را تعمیر و ماشین جنگی او را بی نهایت فعال کرده اند، که الان هم قتل عام می کنند و هم صلح!!!

پ.ن: سران ما تا از خواب غفلت بیدار و از اسب تازان خودخواهی پیاده نشوند، همچنان مستانه به دنبال صلح مستمرِ معیوب، خواهند دوید.

قربانعلی هادی