از استادیوم دوحه قطر تا استادیوم لوگر افغانستان!

غیرعرب ها، خصوصا حوزه پارسی زبان، اعراب را با شدیدترین الفاظ (خصوصا از نوع افغانی) با استمداد از واژگان های شاهنامه فردوسی مذمت نموده و به سخره می گیرند. اما سیر واقعیت خلاف آن را به اثبات رسانیده است:
عرب ها آرام آرام خود را از جهالت دینی و تعصب مذهبی رهایی بخشیده و با علم، تکنولوژی، تجارت و رفاه زمانه سازگار می شوند. آنان با استمداد گرفتن از عقل و هوش بیدار شده «جنات التجری من تحتها الانهار» را در صحراهای خشک درحال واقعیت بخشی اند؛ با ذکاوت تمام جهاد و انتحار را به مردمان فارغ از عقل واگذاشته اند، و ذهن شان را با خیال «حوروغلمان» مشغول ساخته اند.

عرب ها با هوشیاری تمام توانسته اند در دهلیز دیپلماسی جهان راه پیدا کنند و اتهام «عرب های تروریست» را به میدان افغان های باغیرت و چچنی ها و ایغورها و ازبکستانی ها و تاجیکستانی های اغفال شده و عرب های افغان شمال آفریقا واگذار کنند.

امروز اگر سرمایه و هوش سیاستگران منطقه را روی هم انباشته نماییم به مقدار تیزهوشی و فراست خلیفه قطر (به تنهایی) هماوردی نمی کند.

خلص کلام از روزی که عقل عرب های بیابانی بیدار شده است زندگی و جهان شان نیز «دگر» گردیده است؛ و از زمانی که عقل ملت های مجاهد و همیشه در صحنه (بویژه افغان ها) در سایه جهل مقدس مسخ گردیده است، زندگی و جهان شان نگون بخت شده است.

اشاره: عکس بالا استادیوم دوحه قطر میزبان جام جهانی؛
عکس پایین استادیوم ورزشی در لوگر افغانستان، همزمان پذیرای تماشاچیان برای شلاق و دره زدن زنان و مردان.

عبدالشکور اخلاقی