ارزش انسان مصلح

انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی
امروز در دنیا مرسوم است که شغل ها و کار های سخت و طاقت فرسا را اعلام می کنند و کسانی که این شغل ها را داشته باشند زود تر بازنشسته و متقاعد می شوند.
اما به نظر می رسد که در امور اجتماعی، سخت ترین کار اصلاح جامعه باشد.

اگر دقت کنیم، اکثر مردم انسان های صالح را دوست دارند ولی برخلاف آن از انسان های مصلح که به دنبال اصلاح مردم و جامعه هستند دل خوشی ندارند و در خیلی از موارد از مصلحان بدشان میاید و حتی با آنها به مخالفت و دشمنی بر می خیزند.

شما در مورد بزرگترین مصلح جامعه بشری یعنی پیامبر بزرگوار اسلام دقت بفرمائید، که قبل از بعثت مردم ایشان را دوست داشتند زیرا انسان صالحی بود (چون معروف بود به امین و صادق و کسی از ایشان رفتار بدی ندیده بود)، ولی وقتی همین انسان صالح مبعوث به رسالت شد و مصلح گردید، با او به مخالفت و دشمنی بر خواستند و همان انسان صالح را ، ساحر، کذاب و مجنون خواندند و سالیان زیادی او را آزار دادند و کمر به قتل او بستند.
چرا اینگونه است؟

دلیل دشمنی و مخالفت مردم با انسان های مصلح اینست که آنها قصد اصلاح جامعه و مردم را دارند که آن اصلاحات با منافع شخصی مردم و امیال و هوس های نفسانی آنها برخورد می کند.

امام حسین علیه السلام تا روز عاشورا به مردم و کوفیان فرمودند که شما من را دعوت کردید و قصد من هم از آمدن اصلاح امت جدم ( جامعه اسلامی ) است، حالا که نمی خواهید، اجازه بدهید بر گردم به مدینه جدم رسول الله ص.

اما دشمنی با مصلح اجتماعی مانند ابا عبدالله الحسین علیه السلام هزینه سنگینی داشت.
به هر حال، برخی از اهل علم گفته اند: ارزش یک انسان مصلح در نزد خداوند متعال از هزار انسان صالح بیشتر است، زیرا مصلح به دنبال نجات جامعه و صالح به فکر نجات خودش است.

به همین دلیل خداوند متعال در آیه شریفه می فرماید: “وَ ما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرى‌ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها مُصْلِحُونَ
و پروردگار تو بر آن نبوده تا آبادى‌هایى را ( جامعه‌ای را) که مردمش اصلاح‌گرهستند، به‌ظلم و ستم نابود سازد.
یعنی سنت الهی اینست که خداوند جامعه ای را که مردمش مصلح هستند، نابود نمی سازد و آنها ماندگار خواهند بود.

این ویژگی را خداوند متعال به جامعه مصلح عنایت کرده نه جامعه صالح.
خداوند ما را از سربازان مصلح کبیر قرار بدهد.

علی فتحی