اربعین؛ بازتوجه‏ی به آرمانها و راهبردهای عاشورا

اول خشت بنای هر ایده و حرکتی، نوع نگاه به آن است، اگر نگاه الهی و توحیدی باشد، فرآیند رسیدن به مقصد و مقصود هم الهی شکل گرفته و جریان خواهد یافت و اگر نوع نگاه الحادی و مادی و حتی ظالمانه و طاغوتی باشد، فرآیند رسیدن به اهداف شومی که مدنظر می باشد نیز همانگونه رقم خواهد خورد. در این که نگاه عاشورائیان به تبع سالار شهیدان امام حسین(ع) نگاه خالص توحیدی و الهی بوده است، هیچ تردیدی نمی باشد چه آن که خود حضرت انگیزه قیامش را این گونه مطرح فرمودند: انی لماخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما و لکن خرجت لطب الاصلاح فی امة جدی….. او که فرزند حماسه هائی همچون بعثت و غدیر است، در جریان نهضت پرشور و عظیم عاشورائی خویش نگاهی الهی و توحیدی و به عبارتی تکلیف مدارانه داشت تا آنجا که آخرین جملات شنیده شده از آن امام عاشقان، آن هم در مقتل و محل عروجش این بود که «الهی رضاً بقضائک و تسلیما لامرک و لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین» آنچه در این راستا حائز اهمیت است و متأسفانه کمتر نسبت به آن توجه گردیده است، نگاه راهبردی خود امام حسین(ع) در جریان نهضت عظیم کربلا است و یا به عبارت دیگر نگاه راهبردی ما به نهضت خونبار عاشورا می باشد.

– آیا امام حسین(ع) بدون مطالعه و بررسی و برنامه از پیش تدارک شده قیام کرد؟
– و آیا امام حسین(ع) اهداف قیامش مقطعی و به قول سیاسیون دم دستی بود و تنها دسترسی به حکومت را دنبال می کرد؟
– و آیا اگر امام به کوفه می رسید و موفق به استقرار حکومت عدل الهی در کوفه هم می شد، دیگر قیامش پایان یافته بود؟
– و یا از منظر دیگر، علّت جاودانگی و ماندگاری نهضت عاشورا چیست؟
پاسخ این دست سؤالات، با کمی تأمل می تواند این کلام باشد که امام حسین(ع) در تابلو خون رنگ عاشورا به زیباترین وجه راهبردهای زندگی عزتمندانه و عدالت محور توحیدی را نه تنها برای مردمانی در عراق و شامات و بخشی از کره خاکی که برای تمامی بشریت به نقش و نگار درآورده و نوید بخشیده است. این بدین معناست که امام حسین(ع) با برنامه ای دقیق قیام کرد.
برنامه او همان برنامه انبیاء و اولیاء و تمامی موحدان عالم بود که قرآن می فرماید: «هو الذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهر علی الدین کله…..»
اندیشمندان و صاحب نظران عرصه مطالعات راهبردی، مؤلفه های مؤثر اندیشه و تفکر راهبردی را در مشخص بودن هدف غائی و نیز اهداف میانی و دم دستی و داشتن سند چشم انداز و نقشه راه و برنامه های کاربردی و یا سند مأموریت و مشخص بودن مسیر حرکت و ارزشهای اسلامی و نیز رصد محیطی با درک عمیق از شرایط و اقتضائات با یافتن نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدید و تدارک سناریوهای نافذ و درست و…. می دانند که تمامی این مؤلفه ها در نهضت عظیم عاشورا به بهترین وجه مورد توجه قرار گرفته است. همین امر موجب گردیده تا آرمانهای عاشورا و راهبردهای توحیدی و مکتبی و اسلامی آن جاودانه و ماندگار بماند.
نگاه راهبردی به نهضت امام حسین(ع) ما را بر آن می دارد تا فراتر از بزرگداشت و یا صرفاً اقامه عزای سیدالشهداء به آن توجه کنیم که البته این هم به هر میزان که باشد تأثیرات شگرف و ارزش معنوی خود را خواهد داشت اما آنچه از ما انتظار می رود نشر آموزه های مکتب امام حسین(ع) و گستراندن دامنه عاشورا و حقیقتی پر پیام همچون کربلاست به  سراسر عالم تا از این رهگذر بستر گیتی برای تحقق آرزوی تمامی انبیاء و اولیاء خدا و بشریت تشنه عدالت و معنویت با زمینه سازی فرج و ظهور حضرت مهدی(عج) و قیام دولت عدل جهانی او فراهم گردد. چه آن که عاشورا به منزله پیش نیاز نهضت مهدوی تلقی می گردد. از این روی امام حسین(ع) یک آغازیست که نهضت او نباید هرگز از تب و تاب بیفتد و به سکوت و سکون بگراید و این که هرچه زمان می گذرد با نگاه به قله سبز مهدوی به عنوان هدف غائی نهضت سرخ حسینی(ع) با صبوری و مقاومت و مجاهدت همه جانبه باید سرزنده تر از هر زمان، راهبردهای عاشورا را پی گرفت تا هرچه زودتر پهنای گیتی مهیای آخرین قیام و آخرین دولت ناب توحیدی بشود و این امر جز به ترویج فرهنگ عاشورا و نهادینه سازی آن در ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی آن هم به گستردگی تمامی عالم امکان پذیر نمی باشد. لذا اربعین حسینی فرصتی است ارزشمند و فوق العاده اثرگذار برای بازتوجهی به این حقیقت بزرگ، یعنی آرمانها و راهبردهای امام حسین(ع) در نهضت خونبار و افتخارآفرین عاشورا.
و البته مهم ترین حکمت های عزیمت آل الله و فرزندان نبی اکرم(ص) پس از رنجهای سخت نهضت سرخ حسینی و اسارتهای پس از آن، به کربلا برای زیارت قبور شهداء چه بسا همین امر باشد که  البته اگر به خوبی شناخته و شناسانده بشود، در نوع نگاه به سبک و سیاق عزاداری های حسینی نیز تغییر و تحولات جدی به وجود خواهد آمد چه آن که نگاه راهبردی به عزای سید الشهداء ما را برآن می دارد که فراتر از بزرگداشت و شاکله هیئتها و مراسمات و مجالس عزاداری که به نوبه خود ارزشمند و قابل بهره برداری و اثرگذاری است، به ماهیت و جوهره قیام حسینی و آرمانها و اهداف و راهبردهای آن توجه خواهد گردید. چنان که در ارتباط با شهداء انقلاب اگرچه نفس یادواره ها و بزرگداشت ها خوب و لازم است و باید هم با رونق هرچه بیشتر ادامه یابد اما توجه دادن افکار و اندیشه ها و دلها به اصل شهادت و جهاد و ایثار و مقاومت در راه خدا چیزی است که فراتر از شاکله مراسمات و بزرگداشتها مورد انتظار خود شهدای گرانقدر انقلاب است.
در نتیجه آنچه امام حسین(ع) از دوستداران و علاقه مندانش انتظار دارد، گستراندن دامنه عاشورا و ترویج آموزه ها و آرمانها و فراگیر نمودن راهبردهای تحول آفرین نهضت سرخ حسینی است، همان که در سیره پیام رسانی امام سجاد(ع) و حضرت زینب(ع) و خطبه های پرشورشان در دوران اسارت تجلی یافت و اربعین نیز که یادگاری از آن قافله جهاد و مقاومت است همچنان جریان دارد تا وقفه ای در جبهه عاشورائیان به وجود نیاید و همواره کاری را که امام حسین(ع) آغازگرش، گردید تا ظهور دولت یار و استقرار حاکمیت عدل جهان (مهدی موعود(عج)) ادامه یابد. ان شاءالله .

«حجت الاسلام ابوالقاسم علیزاده»