اختلافات منطقه‌ای ایران و روسیه؛ آیا آمریکا می تواند همراهی روسیه را جلب کند؟
- انتشار: ۱۶ دلو ۱۳۹۹
- سرویس: بین المللدیدگاه
- شناسه مطلب: 106114
به نظر می رسد اراده دولت بایدن برای تعمیم محدودیت‌های برجامی به برنامه‌های موشکی و منطقه‌ای ایران، در دستور کار قصر سفید قرار دارد. اکنون پرسش مهم این است که آیا آمریکا می‌تواند برای مقابله با «سیاست‌های منطقه ای» ایران در غرب آسیا، همراهی روسیه را جلب کند؟
در این راستا چند نکته حائز اهمیت است؛ اولاً روسیه میان پرونده هسته‌ای با پرونده‌های منطقه‌ای و موشکی ایران تمایز قائل است. ثانیاً نگرش مسکو نسبت به تجهیز و رشد «گروه‌های مقاومت» در عراق، سوریه، لبنان و یمن، ترکیبی از «بی‌تفاوتی و ناتوانی» است. نه می‌خواهد و نه حتی می‌تواند که نفوذ ایران در این کشورها را مهار کند.
طبق این یادداشت، روسیه می‌خواهد موازنه را در روابط منطقه‌ای با ایران، عربستان و اسرائیل حفظ کند. به همین دلیل نسبت به نبردهای نیابتی این بازیگران، سیاست «عدم تعهد راهبردی» در پیش گرفته است. روسیه در خصوص نبردهای منطقه عمدتاً بر «حفظ نظام و قواعد بین‌المللی» تأکید دارد.
سوریه تنها کشوری است که روسیه می‌تواند درباره سیاست منطقه‌ای ایران در آنجا مداخله کند. مسکو تمایلی به تهدید اسرائیل از خاک سوریه ندارد. تثبیت گروه‌های مقاومت در این کشور نیز با سیاست روسیه درباره تعمیق نفوذش در ساختار رسمی نظامی و امنیتی دمشق، در تضاد است.
به این ترتیب، به نفع مسکو است که ایران در منطقه روابط کاملاً خوبی با همسایگانش به‌ویژه عربستان نداشته باشد. هم‌چنین روسیه تمایلی به تشدید تنش تا سطح درگیری نظامی نیز ندارد. زیرا ایفای نقش واسطه و میانجی‌گر میان ایران با رقبای منطقه‌ای‌اش برای روسیه سودآور است.
روسیه در عین اختلاف منافع با آمریکا و اروپا، روابط مساعدی با متحدان منطقه‌ای آن‌ها در غرب آسیا دارد. به همین دلیل احتمالاً آمریکا به واسطه عربستان و اسراییل تلاش خواهد کرد تا نظر مثبت مسکو نسبت به افزایش محدودیت ایران در منطقه را جلب کند. گرچه به نظر نمی‌رسد این تلاش‌ها چندان موفقیت‌آمیز باشد.
دکتر عبداللطیف نظری
نظرات(۰ دیدگاه)