احزب غیر دموکراتیک چگونه می‌توانند از دموکراسی در افغانستان صحبت کنند

حزب‌هایی‌‌که در افغانستان ساختار غیر دموکراتیک و دیکتاتوری دارند، چگونه می‌توانند از دموکراسی در افغانستان صحبت کنند و حزب خود را طرف‌دار دموکراسی بدانند. نخست از حزب لطیف پدرام صحبت می‌کنم، زیرا جناب پدرام از دموکراسی، کثرت‌گرایی و… صحبت می‌کند اما تلاش‌ او در حزبش این بوده است‌که خود را دچار کیش شخصیت رهبری بسازد.

حزب وحدت استاد خلیلی، حزب وحدت استاد محقق، حزب جنبش مارشال دوستم، حزب اسلامی حکمتیار، حزب متحد ملی علومی، حزب انوری، حزب مدبر، حزب جمعیت صلاح‌الدین ربانی و استاد عطا، روند سبز امرالله صالح و… همه غیر دموکراتیک و رهبرمنش استند.

رهبرمنشی و رهبرمحوری یک حزب معادل به دیکتاتوری است. اگر این گونه حزب قدرت یک دولت را در اختیار بگیرد، همان ساختار حزبی را بر ساختار دولت اعمال می‌کند و یک دیکتاتور را در رهبری دولت قرار می‌دهد. حتا حزب‌هایی‌که بعدها ساخته شدند نیز بنابه تصور و توهم کیش شخصیت افراد ساخته شده‌اند. یک حزب را جناب مهدوی ساخت، خود را رهبر قلم‌داد کرد. تازه یک حزب را جناب ابراهیم‌زده ساخته است‌که حزب با معرفی رهبریت بدون قید و شرط جناب ابراهیم‌زاده گشایش یافت. چقدر توهم و تصور کیش شخصیت داریم، همه تلاش ما این است‌که “رهبر” شویم. مشکل حزب‌های سیاسی و درکل مشکل مناسبات سیاسی در دولت افغانستان ساختار غیر دموکراتیک و فاقد سیستم دموکراتیک حزب‌های سیاسی و دولت‌داری است.

یعقوب یسنا