آیا فاطمیون، بخشی از نیروهای دفاعی افغانستان خواهند شد؟؟

مصاحبه محمد جواد ظریف با طلوع نیوز، حاوی نکات مهمی بود. نکاتی فراتر از قالب گفتگو که بیشتر مورد توجه کاربران شبکه های اجتماعی قرار گرفت.

گفتگو شامل چند محور اصلی بود که میان آنها، ارتباط های منطقی جالب توجهی وجود دارد.
بخشی از این مطالب، به صورت زیر، قابل آنالیز و ارزیابی است:

۱. طالبان گروهی تروریستی است

آقای ظریف تصریح کرد که کشورش تا هنوز، همچون سازمان ملل، طالبان را یک گروه تروریستی می‌داند.
سخن آقای ظریف، نشان دهنده این است که علیرغم ارتباط های حکومت ایران با طالبان، هنوز اعتمادی به این گروه ندارد و این فضای بی اعتمادی، ممکن است تا سر حد برخورد نیز دنباله داشته باشد.

۲. نظام جمهوری، نظام مطلوب برای افغانستان

آقای ظریف تاکید کرد که کشورش با نظام امارت موافق نیست و به نظر او، نظام فعلی و قانون اساسی کنونی افغانستان، نظام و قانون مطلوبی است که می‌تواند حافظ امنیت افغانستان و منطقه باشد.
این موضع آقای ظریف، در تقابل کامل با روندی است که دولت آمریکا در حال تعقیب آن است.

۳. آمریکا غیر مسئولانه عمل کرده است

از نظر آقای ظریف، عملکرد آمریکا در افغانستان در موقعیت های گوناگون، غیر مسئولانه است.
مذاکره آمریکا با طالبان و امضای قرارداد رسمی با آنها که به نوعی مشروعیت بخشیدن به طالبان است غیر مسئولانه بوده و خارج کردن نیروهایشان از افغانستان بدون اینکه مکانیزمی برای سپردن مسئولیت های امنیتی به اردوی افغانستان سنجیده شده باشد نیز غیر مسئولانه است.

این سخن، احتمالا می‌تواند حاوی این مطلب مهم باشد که آمریکا، عملا در حال مقدمه چینی برای سقوط حکومت کنونی و سپردن سرنوشت افغانستان به دست طالبان بر اساس پیمانی که با هم امضا کرده اند می باشد.

۴. هماهنگی تهران و کابل

آقای ظریف، چند بار تاکید کرد که همه اقدامات خود و از جمله میزبانی از هیات طالبان در تهران را با اطلاع و هماهنگی دولت افغانستان انجام داده است.
شاید در طول بیست سال گذشته، هیچگاه مواضع تهران و کابل اینقدر به هم نزدیک نبوده است.
تهران و کابل، هردو مخالف مذاکرات مستقیم طالبان و آمریکا و نیز مخالف تغییر نظام در افغانستان هستند و شاید همین نزدیکی سبب شده که تهران، مراحل مختلف ارتباط خود با طالبان را مرتبا با کابل در میان گذاشته و دیدگاه کابل را مورد توجه قرار دهد.

آقای ظریف تاکید کرد که ایران با سیاست آمریکا در مذاکرات صلح مخالف است و به نظر می‌رسد که اکنون، کابل نیز همچون تهران می اندیشد.
لذا چنانچه شاهد همکاری های بیشتر تهران و کابل باشیم، نباید چندان متعجب گردیم.

۵. طالبان به دنبال صلح نیستند

بخش مهمی از سخنان آقای ظریف، همان چیزی بود که دولتمردان افغانستان نیز آن را زمزمه می‌کنند.
خلاصه سخنان ظریف این بود که طالبان، به دنبال صلح بر اساس مبانی خود هستند. به عبارت دیگر، طالبان صلح را به معنی تسلیم شدن بقیه به خود میدانند و آمریکا نیز در این قصه با طالبان همسو است.

۶. آینده مبهم افغانستان

با جمع‌بندی سخنان ظریف، میتوان به این نکته رسید که در مقابل افغانستان، دو‌ آینده قابل پیش بینی است:
الف) تغییر نظام از جمهوری به امارت تحت حمایت آمریکا
ب) حفظ نظام موجود و پیوستن طالبان به این نظام با شکل گیری یک اجماع منطقه ای

آمریکا، در شرایط کنونی، اصلی ترین کنشگر تحولات افغانستان است اما در عین حال، از حمایت دولت مرکزی افغانستان دست کشیده و تمایل دارد با طالبان، به عنوان طرف تعامل خود در افغانستان همکاری کند. به این ترتیب، دولت رسمی افغانستان، در عمل در تقابل با سیاست آمریکا قرار گرفته است.
آمریکا به دنبال حمایت از ایده امارت است، اما
دولت افغانستان حاضر نیست از دستاورد های بیست ساله گذشته چشم بپوشد و با اشاره آمریکا، زیر پرچم امارت برود.

بنابراین، ممکن است تقابل میان آمریکا و طالبان از یکسو و دولت افغانستان از سوی دیگر، شرایط شکننده فعلی را دستخوش تغییر نماید و دامنه جنگها میان دولت و طالبان و حتی برخی دیگر از گروههای تروریستی با دولت را به شدت افزایش دهد.

۷. فاطمیون

اینجاست که نقش نیروهای مدافعی همچون فاطمیون که تجربه بسیار مفیدی در جنگ های شدید سوریه علیه گروههای تروریستی دارد، میتواند مورد توجه واقع شود.

آقای ظریف، در گفتگوی خود، نکته بسیار بسیار مهمی را بیان کرد.
او گفت : اگر دولت افغانستان بخواهد، می‌تواند از ظرفیت نیروهای فاطمیون استفاده کند

با توجه به اینکه آقای ظریف و سایر مقامات ایرانی مداوما تاکید کرده اند که تمام فعالیت های خود در افغانستان را با اطلاع کابل و پس از هماهنگی با آنها انجام داده اند و کابل نیز وجود این هماهنگی را تایید میکند، منطقی نیست که بگوییم آقای ظریف، امکان استفاده از نیروهای فاطمیون توسط دولت افغانستان را بدون هماهنگی قبلی با دولت رسمی افغانستان بیان کرده باشد.

حضور نیروهای فاطمیون و نیز سایر نیروهای رزمنده از کشور های مختلف در سوریه، به دلیل اینکه به درخواست حکومت رسمی آن کشور صورت گرفته بود، از سوی هیچ مرجع بین المللی، غیر قانونی تلقی نشد.

هرچند که آموزش و تامین مالی و‌ اعزام نیروهای فاطمیون به سوریه توسط ایران صورت گرفت، اما آن نیروها در اختیار دولت رسمی سوریه بودند و همین امر، برای قانونی بودن فعالیت و حضور آنها در سوریه کفایت میکند.

اکنون آقای ظریف می‌گوید این نیروی رزمی کارکشته، در صورت تقاضای دولت رسمی و قانونی افغانستان، می‌تواند تحت مدیریت دولت افغانستان، وارد افغانستان شود.

بدیهی است که اگر فاطمیون، با هماهنگی دولت افغانستان، وارد ساختار دفاعی کشور شوند، بخشی از سازمان دفاعی کشور می‌شوند که رسمی و قانونی هستند حتی اگر دولت دیگری، هزینه های آنها را تامین کند. (فراموش نکنیم که بودجه اردوی رسمی افغانستان هم طی ۲۰ سال گذشته توسط آمریکا تامین می‌شده است نه دولت افغانستان)

۸. سخن پایانی

علیرغم اینکه آقای اسدالله سعادتی معاون محترم شورای مصالحه ملی، در واکنش به اظهارات آقای ظریف، نیروهای فاطمیون را سپر انسانی دولت ایران خوانده، اما ظاهراً تعریف رسمی دولت افغانستان در شرایط کنونی از فاطمیون، ظرفیتی برای حفظ نظام جمهوری در افغانستان می باشد.

انفجار های سریالی اخیر در جای جای افغانستان که از بامیان تا شرق و جنوب کشور و نیز کابل را در بر گرفت، و طالبان و داعش، هم مسئولیت آن را نپذیرفتند، نشان از این دارد که جریان سومی، به راه افتاده که از یکسو خواهان ضربه خوردن نظام جمهوری است و از سوی دیگر، از توانایی های لوجستیکی و‌ استخباراتی بالایی نیز برخوردار است.

در طول سالهای گذشته، همواره از بخشی در نیروهای امنیتی افغانستان صحبت میشد که از نظر تشکیلات، بخشی از ارگان های امنیتی دولت افغانستان است، اما از نظر هماهنگی، لوجستیک و اجرای فرمان، به جای فرمان گیری از دولت افغانستان، از سفارت آمریکا، فرمان مستقیم میگیرد.

چنانچه چنین چیزی واقعیت داشته باشد، دور از ذهن نیست که دولت افغانستان، در شرایطی که از آمریکا قطع امید کرده و احساس می‌کند آمریکا با بهره گیری از همین نیروها و با انجام حمایت های لوجستیکی و استخباراتی از آنها در صدد سقوط دادن دولت کابل است، برای حفظ خود، به دنبال جذب همکاری‌های منطقه‌ای و نیز تامین نیروی انسانی کارا در جهت دفاع از کشور در برابر گروههای مخالف دولت و مورد حمایت آمریکا باشد.
فاطمیون، یکی از بهترین گزینه ها در چنین شرایطی برای دولت افغانستان است.

سید احمد موسوی مبلغ