آیا تاختن امارت و باختن جمهوریت را پایانی نیست؟

بیش از دو ماه است که مذاکرات صلح فرمایشی در قطر جریان دارد. در عرصه‌ی نظامی تنها چیزی که در این مدت به عنوان پیامدهای مذاکرات صلح نصیب این مردم ستمدیده گردید، تشدید خشونت، ناامن شدن مسیرها، هدف قرار گرفتن مراکز علمی فرهنگی، افزایش تلفات افراد نظامی و ملکی و پهن شدن بیشتر گلیم غم بود نه چیز دیگر.

در عرصه‌ی سیاسی، بعد از سفر عمران خان نخست وزیر پاکستان به افغانستان و سفر پومپئو وزیر امور خارجه آمریکا به قطر، نیز خبر چندان خوشی به گوش نمی‌رسد. برخی گزارش‌ها حکایت از کم رنگ شدن «اعلامیه مشترک دولت افغانستان با آمریکا و ناتو» و نیز اعلامیه «لویه جرگه مشورتی صلح» و پر رنگ شدن «توافق‌نامه طالبان با آمریکا» دارد که اگر وضعیت چنین ادامه یابد، این جمهوریت است که هر روز باختن را در برابر تاختن امارت تجربه نموده گام به گام دارد عقب نشینی می‌کند.

بنابراین، آیا وضعیت موجود حاکی از این است که جمهوریت نیمه بند پشتوانه‌های مردمی، منطقوی و بین‌المللی خود را از دست داده است؟ آیا در عرصه‌های سیاسی و نظامی، تاختن امارت و باختن جمهوریت را پایانی نیست؟

محمد امین احسانی