آنچه که طالبان را نگران می‌کند قدرت مردم است

اعلامیه اخیر شورای علما در مورد مخالفت با محدودیت های اعمال شده توسط طالبان برای عزاداریها ، شجاعانه است و باید از آن حمایت کرد.

رفتار تعاملی شورای علما با حاکمیت کابل در دو سال گذشته، مملو از اشتباهات استراتژیک بود تا جاییکه اکنون برای عزاداری در درون تکیه خانه ها و مساجد هم محدودیت وضع شده است.

اکنون شورای علما در تلاش است تا از طریق ارتباط با مقامات طالبان، بر کاهش محدودیت ها اثر بگذارد.

اما به نظرم شورای علما به جای اینکه به دنبال حل موردی مشکلات باشد، باید به حل بنیادین مسأله فکر کند.

برخلاف ادعای مقامات طالبان که نگرانی های امنیتی را دلیل محدودیت ها گفته اند، آنها از قدرت نمایی مردم هراس دارند.
در تصور طالبان، احیای عزاداری محرم، می‌تواند مردم را به عنوان یک قدرت چالش برانگیز مطرح کند و این محدودیت ها، در حقیقت مقدمات حذف مردم از معادلات است.

اگر شورای علما، بنا داشته باشد به عنوان یک نهاد تاثیر گذار در میان مردم و نیز در چشم مقامات طالبان دیده شود، باید یکبار و برای همیشه، مسأله عزاداریها ماه محرم را حل و فصل کند.

طالب به عنوان مدعی حاکمیت موظف است امنیت شهروندان را تامین کند و
اگر نمی‌تواند امنیت عزاداران را تامین کند، خود مردم توان دارند که این کار را بکنند.

قبلاً در دوران حکومت جمهوری هم، مردم خودشان، امنیت مناطق و تکیه خانه ها را تحت اشراف شورای علما تامین می‌کردند.

اگر طالبان مشکل مبنایی با عزاداری بر فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ندارند، نباید مانع تامین امنیت توسط مردم شوند.

برای تامین امنیت حتی مسلح شدن هم نیاز نیست. کافیست جوانان مومن و حسینی، در قالب تیم های شبانه روزی، کنترل رفت و آمد ها در محله های خودشان را به عهده بگیرند.
ده روز، حضور جوانان در تامین امنیت، آن هم بدون مسلح شدن چه ضرری برای اداره کابل دارد ؟؟؟ جز اینکه قدرت مردم را به رخ می‌کشد ؟؟

سید احمد موسوی مبلغ