آفت سرطانی

در جغرافیای خشونت و رنج، به نام افغانستان، ما تنها مردمی هستیم که پس از آسیب‌ و شکست در جبهه‌های مختلف؛ به‌جای این‌که عقلای ما به آسیب‌شناسی و انسجام درونی بپردازند و استراتژیست‌های ما، به بازتوانی و بازسازی جبهه عدالت‌طلبی تمرکز کنند‌؛ عملا خرهای ما میدان داری می‌کنند و به نفرت‌پراکنی درونی روی می‌آورند و گوساله‌های ما خاک باد می‌کنند و به تفرقه‌ دامن می‌زنند. این آفت و پدیده سرطان‌گونه، دردهای شکست را چند برابر می‌کند و زخم‌های آسیب را عمیق‌تر می‌نماید و به آن‌ها نمک می‌پاشد؛ بنابراین این آفت سرطانی باید با هوشیاری دانایان، درمان شود تا ما را بیش از این، از درون آسیب‌پذیر نکند.

دکتر سید جواد سجادی