یادداشت/ الگوی نجات‌بخش

وقتی «سید هادی» فرزند ارشد سید حسن نصر الله در مصاف با ارتش اسرائیل به شهادت رسید، پدر خطاب به پیکر خون‌آلود فرزند گفت: اکنون نزد خانواده‌های شهدای مقاومت شرمنده نیستم!

نام فرزند دوم را هم به پاسداشت برادر شهیدش «سید هادی» گذاشتند. هادی دوم هم در جنگ شش روزه‌ی «عرسال» برای آزادی خاک لبنان مجروح گردید. اینک سید حسن نصرالله نزد مجروجان و جانبارانِ مقاومت هم شرمنده نیست!

اینچنین است که الحق و الانصاف باید از «پدیده‌»ای به نام نصرالله و «معجزه»ای به نام حزب الله در دنیای عرب و اسلام سخن گفت. پدیده و معجزه‌ای که پایگاه تفنگداران امریکایی و چتربازان فرانسوی را از بیروت برچید و به اشغال و استعمار لبنان پایان داد، جنوب لبنان و شهرهای صور و صیدا را از اشغال اسرائیل خارج کرد، نیروهای سعد حداد و آنتوان لحد (مزدوران مسلح اسرائیل) را از لبنان بیرون انداخت، در جنگِ 33 روزه، ارتش اسرائیل را به زانو در آورد، منطقه‌ی عرسال (متعلق به لبنان) را از اشغال تروریست‌های تکفیری خارج نمود و در دفاع از بشریت و مدنیت در برابر ترور و تکفیر و توحش در سوریه نیز نقش کلیدی دارد.

جهان اسلام از تُرک‌تازی و تجاوزگری و استیلاجویی غرب و طغیان و جولانِ شبکه‌های تروریستی، نجات نخواهد یافت؛ مگر اینکه از الگوی حزب الله در مبارزه با اشغالگران خارجی و تروریستانِ داخلی پیروی نمایند!

سایر مسلمانان از شرّ «عقرب» به «مار غاشیه» پناه می‌برند! از شرّ بن‌لادن و البغدادی و ملاعمر به بوش و ترامپ و بیلر پناه می‌برند؛ اما حزب الله به نیروی ایمان و ایثارِ مردم خود تکیه می‌کند و آنچه را خود دارد، زِ بیگانه تمنّا نمی‌کند! و این چنین است که او جز عزت و افتخار کسب نمی‌کند و ما علی‌رغم بندگی و بردگی‌ای مُفت برای بوش و ترامپ؛ جز خفت و ذلت کسب نمی‌کنیم! هم خفت و حقارت از سوی اربابان غربی و هم شکست و ناکامی از سوی شبکه‌های ترور و تکفیر!