همچون بنی امیه

پس از واقعه کربلا، با آنکه گفته میشود یزید در ظاهر از شهادت امام حسین علیه السلام ابراز ندامت کرد، اما امویان تا پایان حکومت بنی امیه در سال ۱۳۲ هجری قمری، تا توانستند، عزاداری بر امام حسین علیه السلام را سرکوب کردند.

اقامه عزا بر سیدالشهداء از همان ابتدا، یک روش موثر مبارزه سیاسی و مدنی بود و علاوه بر بنی امیه، بنی عباس هم این کار را، تهدیدی سیاسی علیه حاکمیت خود می‌دیدند.

اعمال محدودیت بر عزاداری سیدالشهداء علیه السلام در دوره عباسی، تا سر حد تخریب حرم مطهر امام حسین علیه‌السلام در سال ۲۳۶ هجری قمری توسط متوکل عباسی پیش رفت، اما با همه آن فشارها، شیعه در دل تاریخ، مسیر پر افتخار خود را پیمود و اکنون در سایه همان رویکرد، به تنها جریان استبداد ستیز عالم بدل شده است.

طالبان امروز، می‌کوشد تا در ابعاد مختلف، چهره تام از بنی امیه را به نمایش بگذارد. دشمنی با اهل بیت پیامبر و سیره آنها و اعمال خشونت در برابر پیروان اهلبیت، مهمترین اقدامات طالبان در همسویی با بنی امیه است.

از این رو، چندان عجیب نیست که همه ساله ‌ودر ایام ماه محرم، این گروه، تمام امکانات خود را در مسیر اعمال محدودیت بر عزاداری سیدالشهداء علیه السلام به کار بندد.

گزارش های متعددی از اعمال محدودیتهای جدید در برگزاری مراسم های عزاداری در کابل و هرات منتشر شده و خود طالبان مدعی اند این محدودیت ها، بر اساس فیصله ای میان آنها و برخی علمای شیعه در حال انجام است.

می‌دانیم که نهادهایی همچون کمیسیون عالی شیعیان، نهادهای ساخته و پرداخته استخبارات طالبان اند و اعضای آن، کارمندان اداره طالبان هستند نه نمایندگان مردم افغانستان یا شیعیان.

راه اندازی سقاخانه‌ها و نصب پرچم ها و دایر نمودن مجالس ذکر مصیبت اهل بیت، اموری مردمی هستند که خود مردم، اراده شان بر انجام آن قرار گرفته و حتی اگر چند عالم نمای شیعه، در بدل مواجب و تطمیع طالبان، تعهدی به اداره طالبان داده باشند، خللی در اجرای این مناسک مهم، ایجاد نخواهد شد.

اقامه عزای سیدالشهداء علیه السلام، از این جهت برای طالبان سخت و سنگین است که آنها این رویداد را یک روش مبارزه سیاسی برای استیفای حقوق مدنی و اسلامی مردم می‌دانند.

همچنین، برگزاری جلسات محرم و به خیابان آوردن مراسمات، نوعی نمایاندن جمعیت انسانی شیعیان است و میتواند به نوعی، اظهار قدرت برای شیعیان افغانستان باشد که طبیعتاً مطلوب طالبان نیست.

از این جهت است که پافشاری بر پرشور برگزار شدن مراسم های عزاداری ماه محرم را یک ضرورت بنیادین میدانیم و بر آن پای میفشاریم.

سید احمد موسوی مبلغ