مسعود؛ فرمانده سنگین‌وزن و شجاع

هیچ‌کس ورای نقد نیست؛ اما سیاست‌مدران و دولت‌مردان نه تنها ورای نقد نیستند بلکه باید آن‌ها را نقد کرد تا از تکرار آسیب‌ها‌، کج‌روی‌ها و اشتباه‌های گذشته، جلوگیری گردد و در عین‌حال سیاست‌ها کارآمد‌تر شود.

احمد شاه مسعود نیز از این قاعده مستثنا نیست. مسعود در کارنامه‌اش، اشتباه‌های دارد و افتخاراتی.
اما مسعود، دو خصوصیت ممتاز داشت و از این جهت در میان سیاست‌مداران و فرماندهان افغانستان بی‌نظیر بود:
اولین خصوصیت برجسته مسعود، ایستادگی برسر آرمان‌هایش است. مسعود آرمان‌هایش را در سبد معامله نمی‌گذاشت. به این خاطر او یک فرمانده با هویت و سنگین‌وزن بود، مثل‌ کوه صلابت داشت و امور مادی هرگز نمی‌توانست چشم‌هایش را خیره کند تا آن‌ها را ببندد و آرمان‌هایش را نبیند.

دومین ویژگی مسعود، جسارت و شجاعت بی‌‌بدیل مسعود است. زمان که هیولای مرگ و ویرانی؛ سپاهیان سیاهی و تباهی؛ یعنی طالبان به‌پیش می‌تاختند؛ هر جنبنده‌ای را بین خونش می‌غلتاندند، هر برگ سبزی را به آتش می‌کشاندند و هر نشانه آبادانی، حیات و تمدن را به ویرانه تبدیل می‌کردند؛ این تنها مسعود بود که مشعل امید و مشعل مقاومت را افروخته و فروزان نگه‌داشته بود و دلیرانه گفت: اگر به اندازه کلاهم جای برای ماندن در سرزمینم داشته باشم در آن می‌مانم و علیه طالبان مقاومت می‌کنم.

دکتر سید جواد سجادی