دو پیشنهاد به آقای دانش

اول) هرچند دیر شده و به دلیل تساهل ایشان بسیاری قتل عام شدند، هنوز هم ایشان می‌تواند جلو قتل عام بیشتر را بگیرد. پیشنهاد می کنم ایشان از هم اکنون از همه نهادهای امنیتی و نظامی بخواهد او را در جریان همه پیگیری‌ها و سرنخ‌های مربوط به حوادث تروریستی بر ضد مردم هزاره قرار دهند.

او باید در جریان روزانه همه این حوادث قرار گیرد و به دنبال آن، در هماهنگی با غنی از او بخواهد که اقدامات جدی برای مقابله با تروریستان و حفاظت از مردم هزاره انجام دهد. او باتوجه به این اطلاعات، باید جلسات مشترک و مستمری با رهبران و علمای شیعه و هزاره داشته باشد و آنان را در جریان حوادث و خطرات آینده قرار دهد تا اگر اقداماتی لازم است توسط آنان انجام شود.

اگر آقای دانش هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد، حداقل این کار را انجام دهد و اجازه ندهد که مردم هزاره هر روزه به فجیع‌ترین شکل، قتل عام شوند و کارنامه ناکام او، بیش از این، تبدیل به لکه ننگ تاریخ شود. او باید «خرکاری» ارگ را رها کند و بجای آن کمی به سرنوشت و مصیبت هر روزه مردم هم بیندیشد.

دوم) پیشنهاد دوم من این است که دفتر مجله خود را گِل بگیرد و بجای آن، به افراد بی‌کار دفتر خود مأموریت دهد که اسناد مربوط به این جنایات را ثبت کنند. این جنایات باید به صورت مستند، ثبت تایخ شود و نشان داده شود که زیست مردم هزاره در این سرزمین به چه بهای سنگینی انجام شده است.

البته، پیشنهاد دوم به اقای دانش اختصاص ندارد. آقایان خلیلی، محقق … و برخی مراجع تقلید شیعه هم می‌توانند از سرمایه مادی خود استفاده کرده و چنین کاری را انجام دهند. به هرحال، این حوادث هلوکاستی نباید فراموش شود.
به نظرم یکی از راه‌های رسیدن به صلح و همدیگرپذیری، یادآوری فجایعی است که در این سرزمین انجام شده است. در تأیید این مدعا، کافی است به وضعیت آلمان نگاه کنید.

رحمت الله رضایی