تنها چیزی که مدعیان رهبری این مردم ندارند!

تنها چیزی که بزرگواران ندارند ویژگی‌های رهبریست؛ زیرا رهبر کسی است که با کلان نگری و ژرف اندیشی، شایستگی‌ها و استعدادهای یک جامعه و یک مردم را شناسایی و کدرسازی نموده سپس به سمت و سوی موقعیت‌های مناسب و مهم هدایت و مدیریت می‌کند تا نخبگان آن مردم در موقعیت‌های حساس سیاسی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی یک کشور قرار گرفته حرفی برای گفتن و توانی برای اعمال قدرت داشته باشند؛ اما این حضرات به جای کلان نگری و شناسایی شایستگی‌ها و استعدادهای مردمشان و هدایت آن‌ها به سمت و سوی موقعیت‌های حساس کشوری، تلاش دارند که خودشان بیش و پیش از همه به صفت یک کارمند و رهرو ظاهر شوند؛ به همین خاطر است که تا حد امکان به هر مقام و عنوان دون شأن و گاها سخیف تن می‌دهند و تنها در صورت منع قانونی یا عدم توانایی علمی از آن دست برداشته به دیگران روا می‌دارند.

بنابراین، این نوع نگاه به مردم و نخبگان و رویکردشان به سیاست و مدیریت، به خوبی فقدان ظرفیت رهبری را می‌رساند.

اما چه کنیم که ما مردم هنر رهبری را در تصاحب پست معاونت و مشورت و کنار زدن نخبگان ملت توسط موج سواران دانسته همواره مشغول تملق و مدحیم.

پس تا رهبر این‌ها و برداشت‌ما از رهبریت این گونه باشد، وضعیت همین است. اگر می‌خواهیم از این وضعیت رهایی یابیم، هم این بزرگواران و هم مردم باید نگاه و رویکردشان را به رهبر و رهبریت عوض کنند و همه به وظایف خود توجه نموده جدی عمل نمایند تا سران از موج سواری و روزمرگی به پاسخگو بودن و کدرسازی و جامعه از تملق و مداحی به نقد و پاسخگو ساختن عادت بکنند.

محمد امین احسانی