سرویس دیدگاه

قدرتی که قدرت را مهار کند، مبارک است

سؤال این است که وقتی ملتْ تحت سلطه طالبان نه سهمی در قدرت دارند و نه از امنیت و رفاه برخوردارند، طالبان نه به التماس کسی را شریک می‌کند و نه ملت زور دارد، چه فرقی می‌کند که این قدرت و سلطه دست چه کسانی باشد؟

افغانستان

شوونیسم و کاربرد افغانستانی آن

این واژه کاربرد سیاسی هم پیدا کرده است. در کاربرد سیاسی، هدف شوونیسم برتر قراردادن سود و منافع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی یک ملیت بر ملل دیگر است، که نتیجه‌ی آن، نادیده گرفتن، خوار نمودن، نقض آزادی‌های فردی، فرهنگی و اجتماعی ملل دیگر، که برآیند آن؛ تقابل، جنگ افروزی، بر افروختن آتش نفاق و دشمنی در بین این گروه با سایر گروه‌های اجتماعی می‌باشد.

برگشت به نقطه صفر

سازمان ملل امروز در حالی از هفتادوپنجمین سالروز برافراشته شدن بیرق افغانستان در این سازمان یاد کرده است که دو ماه است، تکلیف پرچم و نمایندگی افغانستان در این سازمان مشخص نیست. در حقیقت ما اکنون از نگاه حضور در سطح بین‌الملل، به ۷۵ سال پیش یعنی به نقطه صفر برگشته‌ایم.

چرا آمریکا در اجلاس مسکو شرکت نکرد؟

امریکا با نرفتن به نشست کشورهای همسایه در‌باره افغانستان به صورت آشکار اعلام کرد که با هیچ حرکت که پای چین، روسیه ، پاکستان و ایران دخیل باشد شامل نخواهد بود.

افغانستان

چالش‌های سختی که همسایگان با آن گرفتار خواهند شد

روسیه، ایران و چین در مسائل افغانستان در پیچ خطرناکی سوق داده شده اند. این کشورها با حمایت از طالبان که فکر میکردند، نیروی مخالف داعش هست، در حقیقت در دامی که غربیان و عربها برای این کشورها گسترده بودند، با پای خود افتاده اند.

دیپلمات هدفمند و عملگرا اما متعصب و قومگرا !

او یک پشتون غلجایى و متعصبى است که در دستگاه دولتى ایالات متحده امریکا رخنه و نفوذ قابل ملاحظه اى دارد، و دو هدف عمده: منافع امریکا را در سطح خارجى و مصالح تیره غلجایى قوم پشتون را در مقیاس داخلى دنبال میکند.

طالبان

از تولید تا تولید

در افغانستان؛ اما برخی، در عین‌حال که توانایی سیر کردن شکم خود را ندارند و چنان مفلوک هستند که نمی‌توانند نان پیدا کنند؛ ولی انتحاری تربیت و تولید می‌کنند تا هم‌وطنان مسلمان و هم‌زبان خود را به‌ بی‌رحمانه‌ترین شکل، به جهنم بفرستند تا از این طریق برای خود پلی بسوی بهشت احداث کنند!

هشدار برای کشتار!

خوش باوری ما به تغییر در رویکرد طالبان ادامه ی همان حماقتی ست که طی دو‌دهه گذشته به نام دموکراسی و آزادی بیان گریبان ما را گرفت.