باید بصورت صریح عنوان نمود که اشرف غنی نه افغانستان را معامله کرد و نه از کشور فرار کرد بلکه او در حدی نبود که معامله کند و صلاحیت معامله را هم نداشت، او یک بردۀ تاریخی بود که هر آنچه ارباب گفت به آن عمل نمود و تاسفم به حال کسانی است که ضعیف ترین و بی مقدار ترین موجود تاریخ سیاسی افغانستان را «بابا» خطاب میکنند.
سرپرست وزارت خارجهی طالبان گفته است: حکومت ما همهشمول است، از بدخشان، از قندهار، از پکتیا، از کابل و… در حکومت خود داریم، خدا را شکر نمردیم و معنای همه شمول را هم فهمیدیم، وقتی از بالا تا بست سه، دربست پشتون و اوغان است، این چهگونه همهشمول است؟
همواره جامعه شناسان جامعه بهنجار و نابهنجار را با توجه به فرهنگ، باورهای مردم، آداب و رسوم و عنعنات مورد بررسی قرار میدهند. آسیب اجتماعی هم مولود رفتارها و کنشهای مجرمانه ی اجتماعی است که در این مورد عالمان اجتماعی چنین گویند:«هرگونه رفتار فردی یا جمعی که در چهار چوب اصول اخلاقی و قواعد عمل جمعی جامعه کنشگران واقع نمیشود و در نتیجه با منع قانونی (البته اگر قانونی وجود داشته باشد) یا قبح اخلاقی و اجتماعی رو به رو میشود».
حنفیت مذهب تساهل، تسامح، خردگرایی و رواداری است، اما حتا این مذهب هم اگر با ملیگرایی پیوند بخورد نابردبار و ستیزهگر میگردد. کار ناسیونالیسم، غیریتسازی و دستهبندی مردم به “ما” و “آنها” است؛ سیاستی که همیشه با حذف و طرد و سرکوب همراه بودهاست.
از یک زاویه برگزاری چنین نشستهایی برای افغانستان ضروری است. زیرا این کشور سخت در وضعیت بحرانی و فاجعه بار قرار گرفته است، که نیازمند توجه بیشتر جامعه جهانی است. قرار گزارشهای سازمان خوار وبار جهانی غذای سازمان ملل، در زمستان پیش رو بیش از نیم از جمعیت ۳۰ ملیونی افغانستان در معرض گرسنگی قرار میگیرند که نیازمند کمکهای عاجل غذا و دارو می باشند.
خود را به این جملات که طالب تغییر کرده یا تالب تغییر نکرده فریب ندهیم. بله تغییر کرده. تنها تغییر این است که سیاسی تر شده/ سیاسی تر ساختند و نسبت به گذشته با پشتوانه تر.