سرویس دیدگاه

تصفیه از هر سو جریان دارد!

همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد، طالبان بلخاب را تصرف کردند و اگر دوباره هم توسط نیروهای مقاومت مردمی بازپس گرفته شود، باز هم طالب فاتح موقت میدان است. هر چند که در فرجام، این‌ها با حمله بر بلخاب، زمینه را برای مقاومت‌های بیشتر فراهم کرده‌اند.

طالبان

خشونت را باید کنار گذاشت

طالبان از طریق فرایند مردم سالاری؛ به قدرت نرسیده‌اند و مردم حق وکالت و نمایندگی به آن‌ها ندادند در نتیجه به لحآظ حقوقی حق اقدام علیه دیگران را ندارند. وقتی حکومت فاقد مشروعیت حقوقی و مردمی باشد، وصله بغاوت یک وصله نچسب و بی‌معناست.

گفتمان عدالتخواهانه را به امتیاز گیری درون سازمانی تقلیل ندهیم

اکنون وقت آن است که مهدی مجاهد نسبت خود را با طالبان روشن کند و اگر چنین نشود، حتی اگر مدافعین بلخاب پیروز هم شوند، تاریخ، این جنگ را در خود ثبت نخواهد کرد. چون درگیری بر سر کسب امتیازهای درون گروهی، ارزش ثبت در تاریخ را ندارند.

اگر مولوی مهدی بخواهد افکار عمومی را با خود همراه کند و احیانا پشتیبانی جبهه مقاومت را هم در کنار خود احساس کند دقیقا در همین مقطع مهم، باید تکلیف خودش را با طالب مشخص کند.

بلخاب و راه پیش رو

فهم این مطلب که نزاع مولوی مهدی با اداره کابل بر سر منافع است یا او، حقیقتا از طالب بریده، نیازمند گذشت زمان است و به نظر من هنوز نمیشود در این رابطه به صورت قاطع سخن گفت.

طالبان

این همه تناقض!

با خود فکر کن که در یک مسجد در کابل نماز ادا می کنی، حمله انتحاری میشود و تو در بین جسد های افتیده از نماز گذاران زنده میمانی و کمی هوش ات کار میکند و میبینی که تروریست های دیگر بعد از انفجار مسلح داخل میشود …