الگوی حکومتداری عبدالرحمن خان!
وقتی توافق‌نامه دوحه امضاء شد، شماری می‌گفتند که طالبان خواهان تشکیل حکومتی بر مبنای الگوی حکومتداری امیر عبدالرحمن خان اند.
سرویس دیدگاه
اول مجازات میکنند بعد تحقیق!
وقتی سالها در کوه و بیابان مصروف قصاص و شلاق زدن و رگبار بودند، حاصلش جز این نیست؛ نظام حاکم اولا می روند سراغ متهم و در حد مرگ میزنند بعدا می برند برای تحقیق.
صادرات چوپان؟!
عجیب بنظر میرسد اینهمه فرد بابت چوپانی در ۳ کشور بکارگمارده شوند و از جانبی رمه داران این کشورها الزامی نمی بینند تا حتما چوپان افغانی استخدام کنند!
مکانی ترک شده و به‌دور از خدا!
ویژگی بارز چنین سرزمین نفرین شده‌ای آن است که صدای خردمندان و دانایان در آن شنیده نمی‌شود، سفلگان میدان‌داری میکنند و جاهلان پیشوا خوانده می‌شوند.
پیشتازی قندهار و هلمند و فراه و زابل و نیمروز و کل جنوب مبارک‌تان‌باد!
سخن نهایی ما این است که برای پیشتازی نسل نوتان، کاج‌های ما را قطع، دانش‌آموزان و نونهالان ما را قتل‌عام و مکتب‌های ما را ویران نکنید
مشکل افغانستان؛ فرهنگی است!
مشکل ما شرقی‌ها فرهنگی است. نه ملای ما دین را فهمیده و دین‌دار واقعی‌اند، نه کمونیست ما کمونیسم را فهم کرده و کمونیست بودند و نه لیبرال‌های ما لیبرالیسم را فهمیده‌اند.
افغانستان تباه شده، هوس خداوندگاران زمانه است!
اینک آنچه در افغانستان می گذرد، علاوه بر علل/دلایل گوناگون، یکی از علت های اصلی آن هوس بازی قدرت های فرعونی و جبار هم چون امریکا با زندگی و سرنوشت انسان های آنست.
تفاوت خراسان و افغانستان
افغانستان امروزی متاسفانه آن قدر دچار واپس‌روی و انحطاط شده است که بایدن آن را کشور “خدازده” می‌خواند.
چرا چنین شدیم؟ مشکل در کجا است؟
تخریب قبور، یعنی حافظه‌زدایی و محو تاریخ
بسیاری‌ها می‌گویند که مسعود، سنگ قبر نیست، بلکه نام یک مکتب و اندیشه است. اما این را یا نمی‌دانند یا نمی‌خواهند بگویند که قبر هم چیزی بی‌ارزشی نیست، بلکه یک تاریخ است و می‌تواند به شکل‌گیری حافظه جمعی کمک کند
خدازدگی یا آمریکازدگی؟!
از نگاه بایدن افغانستان خدازده است. می‌دانیم که آمریکا طاغوت است. طاغوت آن است که با توهم قدرت به مصاف خدا می‌رود و خود را خدا می‌پندارد