ملت افغانستان با پشتوانه تاریخ و تمدن قوی خود در گذشته و هوش و پشتکار سرشار خود در حال حاضر باید از کنایه‌های دوست و دشمن و همسایه درس بگیرد. باید آنقدر قوی شویم و در آبادی و ترقی، نظم و اخلاق خوب شهروندی خود بکوشیم که دیگر هیچ زمینه‌ای برای کنایه وجود نداشته باشد.
نمی‌دانم که مدعیان روشنفکری ما چرا نسبت به این حوادث فعلا شعارهای جهان وطنی، مسئولیت‌های همگانی و امثال آن را فراموش نموده نگاه دوگانه را برگزیده‌اند؟ و چرا بر اساس ادعاهای خویش نظیر جهان وطنی، حقوق بشر جهان شمول، مسئولیت همگانی بشر در قبال هم عمل نمی‌کنند و از این شاهکاریهای شخصیت‌های جهان اولی‌ها حرفی نمی‌زنند؟
شرکت در مراسم فاتحه و حضور در نواع مراسم خیرات و نذورات، از نمونه‌های خیلی برجسته برنامه‌های سیاسی و راهبردی، رهبران و سیاست‌ورزان ما است.
معامله قرن ملتها را بیدارتر و حاکمان زبون را رسواتر و مدعیان روشنفکری را دچار چالش بیشتر نمود.
زهرای زکیه، زکات خدا از خلقت خویش به همۀ مخلوقات خود است تا از این مجرای معصوم و مقدس فیض، فیوضات عام ربوبی در دسترس همۀ آفریدگان قرار گیرد.
حرفهای روحانی را از هر طرف نگاه کنیم محکوم و قبیح است و شخصیت ضعیف او را نشان می دهد.
ولی خدایی حرفهای روحانی را بگذاریم کنار. آیا در حال حاضر از هر طرف به کشوری به نام افغانستان نگاه کنیم سزاوار هرگونه تحقیری نیست؟
راهبرد سلطه محکوم به زوال است، جریان سلطه استعمار و صهیونیزم در خاور میانه و منطقه به شکست رو به رو شده و امضای معامله قرن توسط ترامپ یک حرکت بازدارند از زوال اسرائیل( رژیم صهیونیستی ) است.
حماقت ترامپ همواره در این است که با رویکرد تجاری، به نهادهای اقتصادی در حوزه سیاست نقش متغیرهای مستقل را داده است و نهادهای سیاسی به متغیرهای پیرامونی تقلیل یافته‌اند.
معامله قرن بدون شک منجر به افزایش افراطیت خواهد شد و جنگ‌های خاورمیانه را تشدید خواهد کرد.
دیگران به شما میخندند. ولی اگر شما کمی “غیرت افغانی” داشته باشید باید به حال خود و مردم و کشور گریه کنید.