از خود نپرسیدهاید که چرا طالبان با فعالیتهای تخریبی خود مورد تشویق و حمایت قرار میگیرند اما ساکنان مناطق مرکزی افغانستان که نه مخرّب هستند و نه جاده و مکتب خراب میکنند، هنوز در محرومیت بسر برده و در عین حال، از هر طرف نیز مورد هجوم واقع شدهاند؟
امریکا در دوره زمامداری دونالد ترامپ بر افزایش رویارویی با چین به عنوان یکی از رقبای اصلی بینالمللی خود تأکید کرده و این مسئله را در اسناد بالادستی به ویژه سند استراتژی امنیت ملی ۲۰۱۷ مورد تأکید قرار داده است. این سند از چین به عنوان چالشی علیه قدرت، نفوذ و منافع واشنگتن یاد کرده است.
خوب است تا دیر نشده بیشتر بیندیشیم و از ظرفیت نیروی جوان اهل خرد و دانش استفاده کنیم و نقش این قشر پویا را در توسعه، نوسازی و آبادانی کشور به رسمیت بشناسیم.
اگر اندکی عمیق تر فکر کنیم، این حق ماست، ما شایسته همین هستیم که عربستان در افغانستان مدرسه افراطی پرور بسازد، و پاکستان کشور ما را عمق استرتژیک خود بداند، و هند خاک ما را پایگاه فشار بر پاکستان قرار دهد؛ و ما همه افغان های دلیر و نترس، سربازان و غازیان داوطلب این جنگ کثیف و رقابت خونین می شویم!
امریکا با همدستی آل سعود، در پی تداوم وحشی گری های شان و در صدد بسط دامنه ای نفوذ شان در کشورهای منطقه و جهان اند تا یک کشوری را به هر طریقی نا امن جلوه دهند تا بهانه ای باشد برای حضور پایگاه های امریکایی.
پخمهمحوری، سفلهپروری و دزدسالاری قومی نوزده سال گذشته، گواهی بر این مدعا است که بزرگترین فرصت طلایی و بینظیر را برای ساختن افغانستان و قراردادن این کشور در مسیر شکوفایی، از آن سلب کرد.
تا زمانی محدوده ای فکری به مذهب و قوم و سمت و قبیله فراتر نرود، ما هستیم همان عرب جاهلی که قرن ها قبل وجود داشتند و علاوه این که آنها یک امتیازات دیگری داشتند که در عهد و پیمان ها باهم وفادار میماندند و قواعد جنگی داشتند مثل مرد باهم مبارزه می کردند…