وقتی قانون اساسی کشور، تمام شهروندان این کشور را همسان و هموزن و در پیشگاه قانون برابر میداند و از آن مهمتر! وقتی که قرآن کریم هیچ معیاری را سبب برتری انسانی بر انسانی دیگر نمیشمارد جزء “تقوا”، عناوین این چنینی چه توجیهی در این کشور دارد؟!
تبعیض تنها سلب فرصت های شغلی، بر خورد تحقیرآمیز و خوارکننده به دلیل تعلق افراد به پیشینه قومی، نژادی و مذهبی نیست؛ قراردادن افراد در وضعیت و موقعیت نابرابر نیز از آشکارترین نمونه های تبعیض است.
پس از استقلال پاکستان، روابط این کشور با ترکیه در سال ۱۹۴۷ آغاز گردید. با توجه به حضور پاکستان و ترکیه در اردوگاه غرب در دوران جنگ سرد، همکاری میان دو کشور در قالب پیمان هایی نظیر «بغداد» و «همکاری منطقه ای برای توسعه» و «سنتو» گسترش یافت.
محمد اشرف غنی رئیسجمهور افغانستان، تنها راه بقاء حکومت خود در قالب جمهوری اسلامی افغانستان را اکنون در گرو خروج از سایه آمریکا و جلب حمایت کشورهای منطقه و از جمله جمهوری اسلامی ایران جست و جو میکند.
۵ سال قبل در حدود ۶۰ فیصد مردم زیر خط فقر زندگی میکردند. امشب از زبان اشرف غنی شنیدید که برای توجیح ” دسترخوان ملی” با غرور و افتخار اعلان نمود که ۹۰ فیصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی میکنند.
اینها همه تکنوکرات های شیکی هستند که با نیکتایی های برند، آرایش های زیبا و پراندن واژه های انگلیسی در میان جملات زبان فراموش شده ملی دزدی میکنند؛ آرام و خونسرد و دلربا همه دارایی های ملتی فقیر را چون جرعه های شراب ناب ایتالیوی بی محابا سر میکشند.
به دلیل سالها جنگ و نا امنی و نیز نگاه قوم گرایانه، امکانات رفاهی و تحصیلی در تمام کشور یکسان توزیع نشده است. بادغیس، بدخشان، دایکندی و کجران معلم ، مکتب، لابراتوار و سایر امکانات کابل و هرات را ندارد. یقینا کیفیت تحصیل یکسان نخواهد بود.
عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران، گفته افغانها دو میلیون فرصت شغلی جوانان ایرانی را اشغال کردهاند.
بهترین راه برای اعاده حیثیت و رسیدن به عزت، منطق وحدت، تحمل و روا داری است نه راه دیگری.
در سیاست افغانی، هیچ خطی مشخصی جز خط معامله و منفعت شخصی وجود ندارد؛ آرمان ملت و عدالت و احقاق حق، همه شعارهایی قشنگی است که ملت توسط آن فریب داده می شود و کوچکترین پای بندی به تعهدها و وعده ها وجود ندارد.