سرویس دیدگاه

دو نکته از زندگی امام جواد(ع)

امام جواد علیه السلام، مظهر جود، بخشندگی و سخا بود. دستی که بسوی او دراز می شد، هرگز خالی بر نمی گشت. کسانی که سوال علمی داشتند، آنانی که گرهی درکار شان افتاده بود و افراد نیازمند، جلو خانه اش جمع می شدند.

بی‌سوادانِ هَمَدان!

بسیاری از سیاست‌مداران و سران احزاب در افغانستان به مرور زمان بی‌سواد، بی‌خرد، بداخلاق و عامی می‌شوند؛ در همان حال توهم دانش و همدانی در سر دارند. علّت بی‌سوادی آن‌ها و خیال همدان بودن‌شان چند چیز است.

عنوانِ “بانویِ اول” توهین به زنان کشورم نیست؟!

وقتی قانون اساسی کشور، تمام شهروندان این کشور را هم‌سان و هم‌وزن و در پیشگاه قانون برابر می‌داند و از آن مهم‌تر! وقتی که قرآن کریم هیچ معیاری را سبب برتری انسانی بر انسانی دیگر نمی‌شمارد جزء “تقوا”، عناوین این چنینی چه توجیهی در این کشور دارد؟!

تبعیض

تبعیض تنها سلب فرصت های شغلی، بر خورد تحقیرآمیز و خوارکننده به دلیل تعلق افراد به پیشینه قومی، نژادی و مذهبی نیست؛ قراردادن افراد در وضعیت و موقعیت نابرابر نیز از آشکارترین نمونه های تبعیض است.

روابط استراتژیک ترکیه و پاکستان از جنگ سرد تا امروز

پس از استقلال پاکستان، روابط این کشور با ترکیه در سال ۱۹۴۷ آغاز گردید. با توجه به حضور پاکستان و ترکیه در اردوگاه غرب در دوران جنگ سرد، همکاری میان دو کشور در قالب پیمان هایی نظیر «بغداد» و «همکاری منطقه ای برای توسعه» و «سنتو» گسترش یافت.

آن سوی نگاه جدید دولت غنی به ایران

محمد اشرف غنی رئیس‌جمهور افغانستان، تنها راه بقاء حکومت خود در قالب جمهوری اسلامی افغانستان را اکنون در گرو خروج از سایه آمریکا و جلب حمایت کشورهای منطقه و از جمله جمهوری اسلامی ایران جست و جو می‌کند.

اشرف غنی

باید گریه کرد

۵ سال قبل در حدود ۶۰ فیصد مردم زیر خط فقر زندگی میکردند. امشب از زبان اشرف غنی شنیدید که برای توجیح ” دسترخوان ملی” با غرور و افتخار اعلان نمود که ۹۰ فیصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی میکنند.

تکنوکرات های دزد!

اینها همه تکنوکرات های شیکی هستند که با نیکتایی های برند، آرایش های زیبا و پراندن واژه های انگلیسی در میان جملات زبان فراموش شده ملی دزدی میکنند؛ آرام و خونسرد و دلربا همه دارایی های ملتی فقیر را چون جرعه های شراب ناب ایتالیوی بی محابا سر میکشند.

عدم توزیع یکسان امکانات رفاهی و تحصیلی در کشور

به دلیل سالها جنگ و نا امنی و نیز نگاه قوم گرایانه، امکانات رفاهی و تحصیلی در تمام کشور یکسان توزیع نشده است. بادغیس، بدخشان، دایکندی و کجران معلم ، مکتب، لابراتوار و سایر امکانات کابل و هرات را ندارد. یقینا کیفیت تحصیل یکسان نخواهد بود.