در فرهنگ و ادبیات شیعه، محرم ماه عزا و ماتم است. گریه کردن و اشک‌ریختن بخش تفکیک‌ناپذیر از فرهنگ و ارزش‌های عاشورا است و مورد تاکید امامان و پیشوایان شیعه. پس از انقلاب عاشورا امامان شیعه نه تنها بر “گریه” کردن در عزای امام‌حسین، که حتی بر تباکی و همانندی با عزاداران حقیقی تاکید کرده‌اند.
مشکل در جشن استقلال نیست. کدامش کشور است که در باره هویت ملی، آیین های سیاسی و مناسبت های تاریخی خود افسانه سرایی و اسطوره سازی نکرده است؟
حکومت، به یک نحوی می‌خواهد پنج سال آینده را با بازی موش و گربه تیر کند تا دوره‌ی پنج ساله خود را تکمیل کند، زیرا در صورت آغاز گفتگو یا طالبان امارت انحصاری می‌خواهند یا حداقل خواهان تشکیل حکومت موقت خواهند شد که ادامه حکومت غنی را با خطر مواجه می‌سازد.
در عدم صداقت مدعیان روشنفکری جامعه‌ی ما همین بس که به نام مبارزه با تحجر و تعصب به خدا، پیامبر و ائمه و دین و دیانت یعنی اموری که هرگونه پیروی بدون تعقل از آبا و اجداد را گمراهی و خلاف کرامت انسانی می‌دانند، می‌تازند؛ اما رهبران قومی، نژادی و حزبی را خط قرمز خودشان دانسته می‌پرستند.
این گونه استقلال را تا هنوز کشوری شاید تجربه نکرده باشد همانگونه که شیر بی‌یال و دم را تا هنوز کسی ندیده و خدای نیافریده است.
اگر محرم امسال را بامطالعه در اهداف عاشورا و نتیجه گیری از قیام امام حسین گرامی بداریم مرضی خدا و امام حسین خواهد بود. بامطالعه هم حسینی می شویم و هم می توانیم دوستان خودرا حسینی کنیم.
مولوی «محمد مختار مفلح»، رئیس حزب نهضت اسلامی مردم افغانستان تاکید کرد که معامله ننگین امارات با رژیم صهیونیستی ادامه طرح «معامله قرن» است.
زمستان در راه است و انجمادش آزادی عقیده و بیان، آزادی تحصیل، آزادی زنان، برابری اقوام و سلامتی آثار فرهنگی و باستانی را تهدید می‌کند.
استقلال و خوداتکایی و آزادی از انقیاد بیگانه امری است بس شریف و مبارک و وابستگی و بیگانه‌پرستی مذموم است و خلاف غرور و حمیت، اما در خصوص ۲۸ اسد، این حقیر تابع دیدگاهی از نوع و لون آنچه رسما تبلیغ می گردد، نمی‌باشد.
تحقق صلح در افغانستان بدون ایجاد بنیاد فکری و فرهنگی آن و تولید و توسعه‌ی ادبیات نظری آن رویای دست‌نیافتنی و آرزوی نزدیک به‌محال است.