
بیانیه طالبان علیه معاونین ریاست جمهوری نشانه چیست؟
بیانیهٔ طالبان علیه معاونین ریاست جمهوری نشان می دهد که طی بیست سال اخیر هیچ تغییری در طرز تفکر و شیوهٔ اندیشگی این گروه به و جودنیامده است.
بیانیهٔ طالبان علیه معاونین ریاست جمهوری نشان می دهد که طی بیست سال اخیر هیچ تغییری در طرز تفکر و شیوهٔ اندیشگی این گروه به و جودنیامده است.
از آنجا که افغانستان هنوز استانداردهای ملیتسازی را پاس نکرده است، هر نوع نقد تاریخی، دشمنی با اقوام تلقی میشود.
استاد دانش مقایسه ی ساده و تبصره ی روشن و واقع بیناینه ای از مبانی تیوریک و الگوی رفتاری بین نظام سیاسی طالبان با حکومت های سدوزایی و محمد زایی نموده است.
کمیسیون تقنین مجلس میگوید که در چهار سال بیش از صد فرمان رییسجمهورغیرقانونی بودهاند. برخی از این فرامین را که شامل ایجاد وزارت خانه ها، ادارات و حتا به نظرمن ایجاد شورای عالی مصالحه و … را میتوان نام میبرد.
براساس حقوق بین الملل نمی توان وصف دولت را به طالبان اطلاق نمود. حال پرسشی که در ادامه به ذهن خطور می کند این است که اگر طالبان یک بازیگر غیردولتی می باشد، پس چه ماهیتی دارد؟
فارغ از مبانی نظری و اعتقادی و مباحث تئوریک و ایدئولوژیک، آنچه طی ۲۶ سال گذشته از رفتار و اعمال گروه طالبان مشاهده کردهایم، آنان با مجموعهی «شیعه/هزاره»ی افغانستان، موضع و رفتارِ خشن، خصمانه و آشتیناپذیر داشتهاند:
از آنجا که کارنامهی سراسر سیاه و خونین طالبان چیزی برای عرضه کردن پشت میز گفتگو برایشان باقی نگذاشته است، به ناگزیر پشت خاکریز مذهب پناه میگیرند و از رهگذر تحریک احساسات مذهبی مردم در صدد رد گم کردناند. زبان طالبان زور، منطقشان خشونت و شیوهی مبارزهشان انتحار و نابودی و زمینسوزی است.
عده ای که مغز شان را تعطیل کرده اند هنوز هم به این عقیده اند که می توان با نوک تفنک و گلوله، به ایمان مردم افزود و اسلام را گسترش داد فکر می کنند در کسب رضای خداند اند. در حال که امروز تیر و تفنگ و انفجار، فقط سلب ایمان کرده است نه خدمت به آن…
طالبان چون دوست آمریکا شدهاند، تمام اعمال قبیحه و شنیعهی آنان مثل برگهای خزان ریختهاند. طالبان از زمان همکاری با آمریکا، نه تروریست هستند و نه بنیادگرا. نه قتل عامی مرتکب شدهاند و نه سرزمینی را به آتش کشیدهاند. عجب خاصیتی دارد این دوستی با آمریکا! گروهی را از این رو به آن رو میکند.
سیاست اغفال و تحمیل سیاستی است که همواره قدرت طلبان و انحصار گرایان از آن برای رسیدن به اهداف اصلی و استراتژیک خویش بهره برده اند و میبرند.