نه تنها چین و روسیه که کشورهای آسیای میانه نیز تمایلی به میزبانی از پایگاه های نظامی امریکا در خاک خود ندارند زیرا افزایش حضور سیاسی و استخباراتی امریکا و تماس این کشور با احزاب مخالف محلی، سازمان های غیردولتی و گروه های رسانه ای تنها به رهبری انقلاب های رنگی کمک می کند. به طور کلی، منطقه خواهان حضور امریکا نیست.
کسانی که شرایط غم اندود امروز مردم را درک نمی توانند و از رویداد هایی حزین، چون رویداد تلخ مکتب سید الشهدا جلوگیری نمی کنند یا نمی توانند اما هم چنان در حاکمیت، حضور سمبلیک دارند، سزاوار نقد و نکوهش اند
رژیم غاصب و اشغالگر اسرائیل بطور مداوم زمینها و منازل فلسطینی ها را بزور میگیرد و به یهودیهای افراطی میدهد
سال‌هاست که تاریخ ورق خورده، اسرائیل در سراشیبی نابودی افتاده و دیری نخواهد بود که قدس رهایی خود را جشن بگیرد.
پیامِ رهبر کاتولیک‌ها نه به قصد تسکین آلام بازماندگانِ فاجعه؛ بلکه دقیقاً به قصد طعنه زدن به اسلام و مسلمانان صادر شده بود. پاپ نه تنها از کشتار انسان‌های بی‌گناه، متأسف و محزون نیست؛ بلکه در باطن خوشحال هم هست که بی‌دفاع‌ترین افرادِ مسلمان (دانش‌آموزانِ دختر) به دست افراد دیگری از خود مسلمانان کشته می‌شوند.
ملا عبدالمنان نیازی کسی است که دستور قتل هزاره‌ها را در مزار صادر کرده بود. او هم‌چنان در خطبه نماز جمعه در مسجد جامع روضه گفته بود: تاجیک‌ها به تاجکستان بروند، ازبک‌ها به ازبکستان و هزاره‌ها به گورستان.
تصمیم رئیس جمهور جو بایدن برای خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان می تواند پیامدهای کلانی برای ایالات متحده امریکا داشته باشد.
متاسفانه این عامل اصلی منافق، شکارش را مدتهاست خوب جایی یافته و هر بار شرایط و معاملات دنیا طبق دلش پیش نرود، آرام و نرم به کشتارگاه می خزد و با زیرکی و مدیریت عملیات روانی که به نفع خودش تمام می شود به چهره خسته و درمانده این شکارهای در تله گیر مانده مردم بیچاره چنگ میزند و بعد با لذت به انعکاس کارش به نظاره می نشیند و به منفعت هایی که قرارست به او برسد و رسیده، فکر می کند.
طی چند سال گذشته، ده‌ها حمله تروریستی هدفمند، غیر نظامیان شیعه را در مسجد، مصلی، مدرسه، باشگاه ورزشی و مؤسسات آموزشی به خاک و خون کشیده است و حتی نوزادان تازه متولد شده و مادرانشان در بیمارستان زنان و زایمان هم از حملات تروریستی در امان نمانده‌اند.
نوع واکنش مراجع عظام تقلید به رویداد اخیر که متفاوت از گذشته بود، در نوع خود کاملا تازگی داشت و پیام روشنی به حکومت افغانستان می رساند که به عنوان آخرین فرصت ها نگذارد مردمی که در چارچوب عمل داخل نظام و حکومت، صبر کرده اند، به رویکرد غیر حکومتی روی آورند.