چین انگیزه قوی برای امریکا جهت سرمایه گذاری در اسیای مرکزی می باشد. چین در سال های اخیر با راه اندازی پروژه کمربند و جاده سرمایه گذاری بزرگی در آسیای مرکزی که محاط به خشکی ست انجام داده است. بنابراین امریکا با تخصیص منابع به منطقه در حقیقت هم می تواند مشکلات افغانستان را مدیریت کند و هم دسترسی های لازم برای کنترل چین مدعی را پیدا می کند.
جنوساید در حقوق جزا و حقوق بین الدول یک اصطلاح نسبتآ نوی است. این اصطلاح برای اولین بار در محاکمه بین المللی نورنبرگ که جنایتکارا جنگی آلمان نازی را محکمه میکرد، بکار رفت و جای اصطلاح اتنو ساید را گرفت.
امام صادق (ع) به عنوان یک رهبر بزرگ فکری برای ما شیعیان ،در جهانِ ادیان و فرهنگها مشهور است. امامتاسفانه ازدین وآیین وفرهنگ او جامانده ایم و چه بسا بشود اعتراف نمود که به جز”فقه”درگستره وسیع علوم و افکار،آیین و فرهنگ حضرت صادق (ع) مهجور است.
امروز ما سخت نیازمند الگوهای مثل امام صادق هستیم برای زندگی فردی، اجتماعی و در هر زمینه ای دچار ضعف شده ایم؛ آستانه ای تحمل ما در حد صفر است و برخورد ما با هم دین و هم مذهب مان برخورد انسانی نیست؛ فضای مجازی پر است از فحاشی ها و هتاکی ها از جانب مدعیان شیعه امام صادق علیه کسانی که آن ها شهادتین بر زبان جاری می کنند.
در طول سالهای متمادی، حوزه علمیه به مکتب امام صادق (ع) شناخته شده و محصلین آن که اعم از طلاب و فضلاء و اساتید و مراجع باشند را به “شاگردان مکتب امام صادق” معرفی شده اند.
امروز (۱۶ جوزا) سالروز تاسیس کمیسیون مستقل حقوق بشرافغانستان است. این نهاد ضرورت و مشروعیت خود را افزون بر اندیشه و ارزش های انسانی و عدالت خواهانه، از متن قانون اساسی مبنی بر نظارت بر وضعیت حقوق بشر و کارکرد حکومت در رعایت حقوق بشر و توسعه ارزش های حقوق بشری، بدست آورده است.
این خروج، طبعاً پیامدهای مهمی به دنبال داشته است که نمی توان از آن ها چشم پوشید. که در واقع، مسأله اصلی مورد بررسی، روند حضور ناتو در افغانستان و همچنین چالش ها و تبعات حقوقی بین المللی خروج نیروهای ناتو از افغانستان خواهد بود.
امروزه کلمه “مرز” ذهن بسیاری از مسلمانان را به خود مشغول کرده و این پرسشها را به وجود آورده است: آیا از نظر اسلام مرزهای کنونی در میان کشورهای اسلامی اعتبار دارد؟ آیا دین اسلام این مرزها را به رسمیت میشناسد؟ دیدگاه عالمان بزرگ دینی در این مورد چیست؟
هرگونه مدیریت نادرست در خروج نیروهای امریکایی از افغانستان می تواند خطر ناکامی و شکست برای متحدینی که قرار است در افغانستان بماند را به همراه داشته باشد.
شاید برای تمام مردم ما روشن شده باشد که چرا امریکا در دوحه با طالبان مواقفنامه امضا نمودند، و هیچ انتظاری هم نمی توان داشت که روند صلح کنونی درجهت منافع واقعی مردم و کشور باشد، بلکه فقط یک پیراهن عوض کردن است و تغییر در تاکتیک جنگ. استراتژی جنگ کثیف هم چنان باقی است.