
روزهای تاریک کابل
افغانستان این روزها بدترین روزهای تاریخش را تجربه میکند. مردم کابل هر روز هنگام پیادهروی در خیابانها با مرگ ملاقات میکنند.
افغانستان این روزها بدترین روزهای تاریخش را تجربه میکند. مردم کابل هر روز هنگام پیادهروی در خیابانها با مرگ ملاقات میکنند.
دولت که از قبول مسئوولیت امنیت استعفا داده و مشخص نیست چه زمانى تدابیر دولتى امنیت، اعمال مى شود. ما به عنوان مردم باید این سوالات را در خصوص حوادث اخیر انفجار در موترهاى مسافربرى از خود بپرسیم و ظرفیت هاى لازم را جستجو کنیم.
ایستادگی در برابر تهاجم سپاه تاریکی ایجاب میکند که شیعیان به وحدت درونی برسند، آگاهی لازم به مردم داده شود و با دیگر جبهههای مقاومت پیوندهای محکم ایجاد گردد.
در چنین محیطی، شک و تردید اولیه من به یک باور قاطع تبدیل شده که امریکا عمدا افغانستان را به میدان جنگ داخلی مهلک تبدیل کرده است.
آن چه قابل رویت است، در این روزها تهاجم های میدانی و سخت علیه انصارالله کاهش یافته ولی در عوض فشارهای سیاسی و دیپلماتیک جایگزین آن شده است.
منظور کودکان کارگری است که به صورت مداوم به خدمت گرفته میشوند در نتیجه بیشتر اوقات از رفتن به مدرسه و تجربه دوران کودکی بیبهرهاند و سلامت روحی و جسمی آنها در خطر است. کار کودکان یعنی فقر همچنان وجود دارد. ریشهکن کردن کار کودکان به معنی توسعه و فرصتهای بهتر برای همه است.
علیرغمِ این حقیقت تلخ که طی چند روز اخیر حداقل یازده ولسوالی (تاکنون) به تصرف طالبان در آمده است و وضعیتِ کشور رو به بحران و آشفتگی پیش میرود؛ اما مسئولانِ ارشد حکومتی، وزرای دولت، وکلای پارلمان، رهبران احزب، تیکهداران قومی، سران مافیای اقتصادی و … نسبتاً آرام و بیتفاوت به نظر میرسند و گویا حداقل نگرانِ از دست دادن چوکی و منصب و معاش و معیشت خود هم نیستند!
جمعی از مهاجرین افغانستانی در ایران، طی نامه ای خطاب به نامزدان انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران درخواست کردند که با آنان یا بر اساس اصول اسلامی رفتار شود و یا براساس قوانین شناختهشده بینالمللی که کشورهای مهاجرپذیر عمل میکنند.
شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون حقوق بشر گفت که حکومت (اشرف غنی ) از محکمه بین المللی جزایی در خواست نموده که بررسی جنایات جنگی، کشتارهای هدفمند و کشتارهای دستجمعی در رابطه با قوم یا مذهب را که بخشی از جنایات ضد بشری و جنایات نسل کشی ( هزاره ها و شیعه ها، سیکها و هندو ها) را در افغانستان به تعویق بیاندازد.
زلمی خلیل زاد و اشرف غنی احمدزی همه نیروهای ضد طالبان را مصروف چانه زنی های بدون نتیجه و سردرگم کرده اند تا زمینه و ذهنیت ها را اگر بتوانند برای انتقال قدرت و یا حد اقل برتری طالبان که در آینده افغانستان نقش تعیین کننده را داشته باشند آماده نمایند.