طالبان با همان توحش و سوادی که از آنها سراغ داریم اکنون فهمیده است که بدون برقراری مناسبات سازنده با ایران نمی تواند در افغانستان کاری از پیش ببرد اما متاسفانه پرفسورهای پرمدعای ما هنوز مشغول فحش دادن به ایران هستند انهم به این دلیل مسخره که مثلا رائفی‌پور فلان‌گپ را گفته است.
خوب است در آغاز معیارهای شکست و پیروزی را در چند جمله کوتاه مشخص کنیم و بعد برسیم به پاسخ این پرسش که آیا به راستی امریکا در افغانستان شکست خورده است؟
طالبان و حامیان قبیله‌ای حد اکثر ۱۰٪ جمعیت افغانستان را شکل می‌دهند. گیریم که در یک فرض محال تمام قوم خود را هم بسیج کنند باز هم حد اکثر یک سوم جمعیت افغانستان قدرت بلعیدن لقمه‌ای به بزرگی دو سوم جمعیت آن را ندارند.
زمان اقدام سریع و قاطعانه برای دفاع از کشور، نظام جمهوری و شکست مخالفان همین اکنون است، اگر نه با توجه به روند فعلی جریان تحولات و توازن قدرت، فاتحه جمهوریت خوانده است!
با خروج نیروهای خارجی، طرف های جنگ در افغانستان حالا مشخص تر و شفاف تر شده اند؛ یک طرف مردم، نظام، ارزش ها و مدنیت است و سوی دیگر، طالبان؛ جهل، تاریکی، تخریب و توحش.
با خروج نیروهای امریکایی و بین المللی از افغانستان و پیشروی های سریع طالبان از افغانستان، تعدادی از بازیگران خود را در فاز بعدی بحران قرار می دهند.
جنگ در برابر طالبان جنگ با اشباح است و مشکل. جایی که طالبان زور دارند، ویران می‌کنند، انفجار می‌دهند و بازور حکومت می‌کنند؛ اما در خطوط مقدم جبهه، جایی که زور ندارند و توازن قوا حاکم است، طالبان از یک‌سو قرآن بدست سراغ پیرمردهای خرفت و نادان می‌روند و آنها را به عنوان میانجی، ابزار قرار می‌هند تا کنترل منطقه را با کم‌ترین درگیری بدست گیرند و از طرف دیگر طالبی که همان‌جا می‌جنگد، فرقش، با یک دهقان فداکار، در یک بیل است.
گزارش‌ها حاکی از آنست پس از آن‌که طالبان با انفجار تأسیسات فایبر نوری در اسلام قلعه هرات، سبب قطع خدمات انترنتی حوزه غرب کشور شدند، ساکنین اسلام قلعه به محل تاسیسات ویران شده فایبر نوری یورش برده و باطری‌ها و تمام لوازم باقی مانده مورد نیاز تاسیسات فایبر نوری را به غارت بردند. حادثه مشابه این در بگرام و برخی مناطق دیگر کشور نیز گزارش شده است.
حکومت نخستین بار وقتی سقوط کرد که از چشم مردم افتاد. سقوط دوم همین زمانی رخ داد که حکومت فروافتاده از ارتفاع چشمان ملت، به دلیل تداوم سیاست‌های نادرست از چشمان جامعه‌ی جهانی سقوط کرد و این سقوط این‌روزها، نوع سوم سقوط است که مقدمه‌اش آن دو سقوط پیشین بود
تضعیف و تصرف حوزه اقتدار جمعیت، جنبش و وحدت(شمال افغانستان) بمعنای تصرف همه افغانستان است جنوب و جنوب شرق هیچگاه در مقابل طالبان مقاومت نمیکنند بلکه زیادند افرادی در آن بخش از جغرافیا کشور که با بیرق سفید به استقبال طالبان بشتابند!