براساس گزارش ها، هواپیمای ژنرال مراد قبل از فرود آمدن، از آسمان نیلی، از سوی ارگ فراخوان بازگشت داده شده است. این انتصاب ناگهانی و فراخوان بازگشت غیر مترقبه، مضاف بر این که سئوالات و پرسشهای زیادی را در ذهن ناظران مطرح می کند، نشانه روشن دستپاچگی و سر درگمی ارگ و تصمیم گیرندگان، در سطح کلان سیاسی و امنیتی می تواند قلمداد گردد.
بسیاری از ولسوالی‌ها تقریبا بدون مقاومت جدی به طالبان واگذار می‌شوند. بعد، با هیاهوی اعلام می‌گردند که ولسوالی‌ها با قدرت پس گرفته می‌شوند و طالبان نیست و نابود می‌شوند. این روند بهت‌آور و تامل‌برانگیز، می‌تواند حکایت کننده دو حالت باشد …
پاکستانی‌ها به‌علا‌وه‌ی (به زعم خودشان) کوتاه کردن دست هندی‌ها از افغانستان دلایل تاریخی و اتنیکی هم برای حمایت از طالبان دارند اما جالب است که جناح حاکم بر ایران نیز در توجیه و تطهیر طالبان سنگ تمام می‌گذارند تا آنجا که قتل ۹ دیپلمات ایرانی در سال ۷۷ را به طالبان پاکستانی منتسب می‌نمایند و این ر‌وزها طالبان را متفاوت از گروه‌های رادیکال دیگر توصیف می‌کنند.
رحمتی در چند هفته اخیر در جهت تنظیم و مدیریت جبهات تلاش های زیادی نمود؛ می توان گفت او زمینه را برای هر گونه مقابله با طالب و مقاومت علیه آنان فراهم ساخت؛ در واقع برای جانشین خود میراث خوبی به جا گذاشته است.
در سال‌های اخیر رابطه ایران و طالبان، به یکی از مهمترین موضوعات برای تحلیلگران تبدیل شده است. بسیاری‌ها سوال می‌کنند که این رابطه در چه سطحی است و یا این که چنین رابطه‌ای پایدار خواهد بود یا خیر؟
تغییر والی‌ها، هرقدر هم مهم باشد به نظر نمی‌رسد، تغییری در وضعیت کلّی میدان‌های نبرد ایجاد نمی‌کند؛ چرا که والی‌ها، در سلسله مراتب تصمیم‌گیری مهره‌های درجه چندوم به حساب می‌آیند و نقش چندانی در تعیین سرنوشت جنگ ندارند.
شیعیان هرچند از سلاح، امکانات جنگی و حمایت‌های خارجی محروم هستند؛ امّا در برابر لشکرکشی طالبان انگیزه‌های قوی مذهبی، قومی و ملّی دارند و طالبان نمی‌توانند با زور مناطق شیعه‌نشین را تسخیر کنند.
آنچه در تعیین والیان مهم است درایت، کاردانی و شایستگی است. بنابراین، در این شرایط حساس، در مورد تعیین و تقرر والی و والیان جدید نباید دچار تفرقه شد و آب به آسیاب دشمن ریخت و باید به صورت متحد و منسجم در برابر دشمن تمامیت‌خواه ایستاد.
ایالات متحده امریکا از ترکیه خواسته است عملیات های صلح و ثبات در میدان هوایی حامد کرزی در کابل را بر عهده بگیرد.
اشغال ایالات متحده امریکا ممکن است به پایان برسد اما کوچکترین مرحمی بر زخم های بی نهایت مردم افغانستان وجود ندارد. امریکا در یک وضعیت بدتر از زمان ورود به افغانستان دارد این کشور را ترک می کند.