سرویس دیدگاه

دشواریهای گذار به دولت گذار

دشواریهای گذار به حکومت گذار جدی است؛ زیرا هرگونه طرحِ حکومت گذار و انتقالی برای طالبان، لزوماً باید از مفهومِ انتخابات تُهی گشته و حاویِ پیشنهادِ قدرتِ بالای ٪۵۰ برای طالبان باشد.

جنبش روشنایی، یک بستر و دو رویا!

جنبش روشنایی در تاریخ معاصر کشور، یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین جنبش‌های اجتماعی-سیاسی بود که برای دست یابی به حقوق شهروندی و رفع تبعیض برپا گردید.

افغانستان

از تبریک به یاوه‌گویان نابودی دولت تا ارائه الگوی مقاومت! (بخش اول)

به نظر می‌رسد با تمام خسارت‌های که از سوی دشمنان خارجی و دلسوزان جاهل و بی‌درک داخلی، به بار آمده است، اما باز هم اندک امیدی باقی مانده است که بتوان از این بحران فراگیر و غم‌انگیز با موفقیت عبور کرد و این امید، در پرتو حمایت از دولت مرکزی است.

بهانه جدید طالبان

طالبان هرگز اراده‌ای برای مذاکره و صلح ندارند. طالبان تنها زبان قدرت را می‌فهمند. پس باید متحدانه با زبان قدرت با طالبان سخن گفت و به قلع‌وقمع آن‌ها پرداخت، تا به این‌ نتیجه برسند که هیچ راه نجاتی، جز مذاکره و صلح وجود ندارند.

اشرف غنی

بودن یا نبودن، مسئله این است

در چنین شرایطی، بر اشرف غنی است که صادقانه در کنار مردم قرار گرفته و از بودن (خود و ملت) در برابر نبودن، دفاع کند. دست از مماشات بردارد. نیروهای امنیتی را درست رهبری و طالبان را سرکوب کند. ما و مردم هم از او در این راستا، حمایت می کنیم.

سیاست حذف توسط طالب و غنى، مخرج مشترک دارد

بازخوانى جنبش روشنایى، باور به شعارهاى این روزهاى آقاى غنى را سست مى کند. برغم تعهد قوی مردم به نظام، فاجعه دوم اسد این وسوسه را بر مى انگیزاند که سیاست حذف توسط طالب و غنى، مخرج مشترک دارد و شاید این دو گروه، حاصل مساوى یک طرفین وسطین هستند.

آیا طالبان به دنبال قدرت مطلق نیستند؟

با توجه به چنین سوء پیشینه‌ای در پرونده‌ی طالبان و اینکه اصل در استراتژی طالبان گفتگوهای درون‌گروهی آنهاست نه زبان نمادین و سخنان دیپلماتیک آنها، به سادگی نمی‌توان ادعاهایی مانند اینکه طالبان به دنبال قدرت مطلق نیستند، و یا ادعای مشارکتی بودن قدرت از سوی طالبان را پذیرفت.