جامعه جهانی؛ اگر در شرایط دشوار امروز در مقابله با تروریست‌ها، در کنار مردم افغانستان ایستاد نشوند و حمایت‌های همه‌جانبه به عمل نیاورند؛ فردا شاهد تولد ژن جهش یافته تروریسم خواهند بود که مقابله با آن سخت دشوار است.
اشرف غنی رئیس جمهور، رهبران سیاسی و سران حکومت را فراخوانده و درباره مقابله با طالبان از آن‌ها مشوره گرفته است. سخنگویان حکومت گفته اند رئیس جمهور و رهبران سیاسی تصمیم گرفته‌اند که از خیزش‌های مردمی حمایت کنند!
کارکرد دولت‌ها بر اساس منافع ملی است؛ اما مهم است که منافع ملی هر کشور، در هر مقطعی و در مواجه با قضایا توسط چه کسی و چگونه تعریف، تعقیب و رهبری می‌شود و در هر بخش توسط چه کسانی مدیریت می‌شود.
خروج ایالات متحده از افغانستان، منطقه را با شرایط ژئوپلتیکی جدیدی روبه‌رو ساخته است که در عین خلق فرصت‌ها، اما تهدیدات بالقوه‌ای نیز به همراه خواهد داشت.
درحالی که از نظر منطق جنگ، دوردست‌ترین ولسوالی به مثابه‌ی نخستین خاکریز دفاع و تهاجم و مهمترین نقطه‌ی استراتژیک شناخته می‌شود، ارگ‌نشینان اما با خاطرجمع بودن از اینکه گروه تروریستی طالب براساس توافق صلح با آمریکا به کابل حمله نخواهد کرد، هیچ تدبیری برای فروپاشی دورترین ولسوالی و نخستین خاکریز نیندیشیدند و ما اینک شاهد گذار دومینوی سقوط از مرز ولسوالی‌ها به ولایات هستیم.
طبق نگاه عقلانی و تاریخی، توقع اراده‌ی جدی برای مبارزه با تروریسم از دست‌نشاندهای داخلی و باداران بین‌المللی غیرمعقول و نارواست.
با تسلط طالبان بر بنادر و مرزهای گمرکی افغانستان تحولات در این کشور بیش از پیش پیچیده شده است.
مراکز ولایات مانند شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان، زرنج مرکز ولایت نیمروز و لشکرگاه مرکز ولایت هلمند، یکی پس از دیگری به تصرف طالبان درآمده و یا مورد تهاجم این گروه شورشی قرار می‌گیرند. زرنج، نخستین شهر و مرکز ولایت بود که پیش از خروج کامل نیروهای آمریکایی توسط طالبان تصرف شد.
خلیلزاد با این اظهارنظرها عملاً در نقش سخنگوی طالبان ایفای وظیفه می‌کند. اساساً برآیند مواضع سیاسی و ارائه‌ی طرح‌های خلیلزاد به سودِ گروه شورشی طالبان و دولت آمریکا تمام شده و هیچ دستاوردی برای دولت و ملت افغانستان نداشته است.
این دو موجود در ذهن من، یادآور اسب تراوا هستند که در خوشبینانه ترین حالت خالی است و چیزی برای زمینگیر کردن دشمن ندارد و در بدترین حالت، پر از سربازان دشمن است.