افغانستان مستقل یا مستعمره؟

موضوعی که بعد از ورود ترامپ به کاخ سفید خیلی مطرح و رسانه ها خیلی به آن پرداخت، راهبرد جدید رئیس جمهور آمریکا برای افغانستان است.

باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا بیشتر نیروهای خود را در سال 2014 از افغانستان خارج کرد، در مقابل آن پیمان امنیتی را به حکومت ضعیف وحدت ملی افغانستان تحمیل کرد.

سران حکومت وحدت ملی افغانستان برای امضای پیمان امنیتی با آمریکا اینقدر عجله داشتند که در عرض 24 ساعت بعد از مراسم تحلیف رئیس جمهور این پیمان امنیتی را با آمریکا امضاء کردند و سران حکومت وحدت ملی از زمانیکه پیمان امنیتی را با آمریکا امضاء کرده اند حتی یک خودسری نیروهای آمریکایی را نیز مورد اعتراض قرار نداده اند و این درست است که عملکرد و سیاستهای آمریکا فراز و نشیب دارد گاها” حوادث اوج می گیرند گاها” نیز فروکش می کنند ولی ریاست جمهوری افغانستان بگفته روزنامه ویسا چاپ کابل دروازه های خود را به روی مردم بستند و در مقابل خود سری های آمریکا ساکت ماندند.

اکنون شش یا هفت ماه می شود که رئیس جمهور جدید آمریکا راهبرد جدید برای افغانستان را زمزمه می کند، تاریخ برای اعلام راهبرد جدید تعیین می شود ولی وقتی موعد ان فرا می رسد از راهبرد هیچ خبری شنیده نمی شود و اکنون موضوع جدید مدتی است، شنیده می شود که افغانستان به شرکت های امنیتی اجاره داده می شود و خجالت آورتر این که گفته می شود برای افغانستان یک نائب السلطنه از سوی آمریکا تعیین گردد که آدم را به یاد داستان قدیمی استعمار می اندازد که انگلیس استعمارگر در هندوستان از خود بر جا گذاشته است که هندوستان را به مستعمره خود تبدیل کرده بود و عجیب تر این است که این همه مسائل مهم که بازار مطبوعات را گرم نگهداشته است.

سران حکومت وحدت ملی افغانستان در این باره کاملا ساکت اند. این کار سخنگویان نیست بلکه این یک مسئله بزرگ ملی است باید رئیس جمهور در کنفرانس مطبوعاتی درباره آن بحث کند و پاسخ دهد. موضع شفاف خود را برای مردم و جهانیان اعلام نمائد. خیلی عجیب است که ریش از ما و اختیار آن گاها در دستان ترامپ و گاها در دستان باراک اوباما باشد و افغانان نیز نشسته اند و تماشا می کنند و برای تعیین سرنوشت شان ترامپ تصمیم می گیرد.

رئیس سازمان جاسوسی آمریکا  C.I.A می آید با سران حکومت وحدت ملی مخفیانه مذاکرات می کنند و برمی گردد به واشنگتن ولی مردم از آن خبر ندارند که پشت پرده چه صحبتهایی صورت گرفته است، رئیس جمهور غنی در این باره باید موضع و سیاست خود را بطور شفاف اعلام نماید و همچنین مجلس ملی اگر واقعا مجلس ملی است باید حکومت را تحت فشار قرار دهد که اشتباهات دیگر مثل امضای پیمان امنیتی تکرار نشود.