چه روزگاری بود وقتی در کمپ ورسک در پشاور ده‌ها هزار نفر در سخنرانی‌‌های حکمتیار صاحب گردهم می‌آمدند و پس از هر تهدیدش نعرهٔ تکبیر سر می‌دادند. او دوست داشت فاتحانه و با کاروان «جهادی» به کابل داخل شود. اما پس از سرنگونی دولت داکتر نجیب‌الله این آرزوی حکمتیار صاحب برآورده نشد.
آقای امیرعبداللهیان وزیر خارجه ایران گفته است که طالبان، داعش نیستند. ایشان گفته است که طالبان با داعش میجنگند.
بدنام‌ترین مکان روی زمین، روسپی‌خانه، می‌خانه، کارخانه تولید مواد مخدر و دیگر مکان‌های ناپسند روی زمین نیست بلکه بدنام‌ترین مکان روی زمین، مقر شورای امنیت سازمان ملل است که در آن فقط یک نفر سرنوشت همه ساکنان کره زمین را در نمایش مضحکی به اسم «وتو» تعیین می‌کند.
فریدون سینیرل اوغلو هماهنگ کنندۀ ویژۀ سازمان ملل برای افغانستان در هفدهم نوامبر سال روان ۲۰۲۳ گزارش ۱۹ صفحه ای را که از سوی آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان متحد امضا شده بود به شورای امنیت این سازمان ارائه کرد.
ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان، ادعای حکمتیار مبنی بر ارسال لیستی از سوی آمریکا به طالبان برای تشکیل حکومت فراگیر را رد کرد و گفت که ما (طالبان) به کسی وعده حکومت فراگیر نداده ایم.
۱. همزمان با تحویل دهی افغانستان به طالبان، برخی از چهره‌های صاحب نام و آوازه که در دوره حاکمیت اول طالبان هم افغانستان را ترک نکرده و سنگرهای مبارزه‌ی با طالبان را حفظ کرده بودند، بدون هیچ درگیری قابل ملاحظه‌ای، کشور را ترک کرده و گریختند.
هشدار های ملایعقوب و رهبران طالبان، پس از برگزاری دو نشست مسکو و دوشنبه، نشان از سراسیمگی آنها دارد.
آنچه که بیش از همه در کنفرانس امنیتی هرات جلب توجه کرد، اظهارات نبیل، اسماعیل خان و مهمان های پاکستانی نشست بود.
ورود حجم گسترده مهاجرین به ایران، پس از واگذاری افغانستان به طالبان تا کنون، متوقف نشده و روند صعودی دارد.
قرار است طی روزهای آتی، نشستی با حضور چهره های سرشناس مخالف طالبان در مسکو برگزار شود.